Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Jacek Niedzielski Sędziowie: asesor WSA Barbara Rennert (spr.) asesor WSA Alina Rzepecka Protokolant: Damian Bronowicki po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2005r. na rozprawie sprawy ze skargi B.P. Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oddala skargę
W dniu 29 września 2004 r. B Polska Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] sierpnia 2004 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] maja 2004 r. nr [...] uznającą za nieprawidłowe zgłoszenie celne nr [...] z dnia [...] czerwca 2001 r. w zakresie wartości celnej towaru i wartości statystycznej oraz ustalającą kwotę długu celnego i podatek VAT.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Postanowieniem z dnia [...] marca 2003 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego wszczął postępowanie celne dotyczące wartości celnej dla towaru importowanego wg zgłoszenia celnego SAD nr [...] z dnia [...] czerwca 2001 r. Wydanie powyższego postanowienia poprzedziła kontrola celna przeprowadzona w siedzibie Spółki, w wyniku której ustalono, iż skarżąca Spółka ponosi opłaty licencyjne związane z używaniem znaków towarowych.
Następnie decyzją z dnia [...] maja 2004r. Naczelnik Urzędu Celnego uznał zgłoszenie celne z dnia [...] czerwca 2001 r. nr [...] za nieprawidłowe w zakresie wartości celnej towaru i wartości statystycznej, ustalając kwotę długu celnego i podatku VAT. W wyniku tych ustaleń kwota długu celnego wyniosła 772 zł, niedobór podatku VAT 270,20 zł, a odsetki od cła 483,40 zł, co łącznie dało kwotę 1.525,60 zł. Z uzasadnienia decyzji wynika, iż skarżąca Spółka na podstawie umowy licencyjnej zawartej w dniu [...] grudnia 2000 r. z licencjodawcą B S.A. ponosi opłaty licencyjne związane z używaniem znaku towarowego. W ujawnionych podczas kontroli fakturach wystawionych przez licencjodawcę na rzecz skarżącej znajdowały się opłaty, które nie były doliczane do wartości celnej importowanych towarów opatrzonych znakiem "B". Wezwana do przedstawienia zestawienia cen netto sprzedaży towarów objętych przedmiotowym zgłoszeniem oraz dokumentów potwierdzających faktycznie poniesione opłaty licencyjne, skarżąca Spółka wyjaśniła, iż nie jest w stanie ustalić ceny sprzedaży towaru objętego konkretnym zgłoszeniem celnym, a nadto brak podstaw prawnych do doliczenia wartości opłat licencyjnych do wartości celnej sprowadzanych towarów, ponieważ poniesieni opłat licencyjnych przez Spółkę nie stanowi warunku sprzedaży towaru. Mimo dwukrotnych wezwań organu celnego skarżąca nie przedłożyła rozbicia na poszczególne zgłoszenia celne kwot wynikających z faktur związanych z opłatami licencyjnymi., przesyłając zestawienie sprzedaży dokonanej w 2001 r. przez nią do spółek spoza Grupy B. Sprzedaż ta była podstawą naliczenia opłat licencyjnych za 2001 r. za korzystanie ze znaków towarowych "B". Na podstawie przedłożonych dokumentów i dokonanych w wyniku ich analizy obliczeń, organ I instancji przyjął, iż opłata licencyjne za 2001 r. w 27,24 % odnosiła się do towarów, które zostały wcześniej zaimportowane i w stosunku do których powstał dług celny w przywozie.
Jednocześnie organ I instancji powoła przepis art. 23 § ł Kodeksu celnego, uznający iż wartością celną jest wartość transakcyjna, tzn. cena faktycznie zapłacona lub należna za towar sprzedany w celu sprzedaży na polski obszar celny, ustalona, o ile jest to konieczne, z uwzględnieniem art. 30 i 31. Zgodnie z art. 23 § 9 Kodeksu celnego ceną faktycznie zapłaconą lub należną jest całkowita kwota płatności dokonanej lub mającej zostać dokonaną przez kupującego wobec lub na korzyść sprzedawcy za przywożone towary i obejmująca wszystkie płatności dokonane lub mające być dokonane przez kupującego osobie trzeciej celem spełnienia zobowiązań sprzedawcy. Art. 30 § l pkt 3 Kodeksu celnego stanowi, iż w celu określenia wartości celnej, z zastosowaniem przepisów art. 23, do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywożone towary dodaje się honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne dotyczące towarów, dla których ustalana jest wartość celna, którą musi opłacić kupujący zarówno bezpośrednio jak i pośrednio, jako warunek sprzedaży tych towarów, o ile koszty te nie są ujęte w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej. Kwestionowana przez organ I instancji Deklaracja Wartości Celnej nie posiada informacji o ponoszeniu przez skarżącą Spółkę opłat z tytułu licencji, a zgodnie z zawartą umową licencyjną skarżąca ponosi opłaty licencyjny, które kalkulowane są na bazie wielkości obrotów księgowych netto osiągniętych ze sprzedaży towarów i wyrobów opatrzonych znakami towarowymi w wysokości 2,5 % obrotów netto. Umowa ta odnosi się do wszystkich opatrzonych zastrzeżonymi znakami towarów wprowadzanych do obrotu, również towarów przywożonych na polski obszar celny, dla których ustalana jest wartość celna, a zatem kwota opłaty licencyjnej winna być doliczona do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przedmiotowy towar. Nadto organ I instancji naliczył kwotę odsetek wyrównawczych na podstawie § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 sierpnia 2003 r. w sprawie odsetek wyrównawczych (Dz. U. Nr 155, póz. 1515) i art. 222 § 4 ustawy Kodeks celny. Powyższą decyzję skarżąca otrzymała w dniu [...] maja 2004 r., a w dniu [...] czerwca 2004 r. złożyła od niej odwołanie do Dyrektora Izby Celnej , w którym wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania w sprawie będącej przedmiotem decyzji. W uzasadnieniu odwołania skarżąca wskazała, iż organ I instancji naruszył przepisy prawa materialnego - art. 23 § 9 i art. 30 § l pkt 3 Kodeksu celnego przez ich nieuzasadnione zastosowanie oraz przepisy proceduralne - art. 210 § l pkt 6 w zw. z art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej poprzez brak uzasadnienia faktycznego i prawnego, art. 122 i art. 187 § l Ordynacji podatkowej poprzez brak postępowania dowodowego oraz art. 165 § l, 2 i 4 w zw. z art. 145 § 2 Ordynacji podatkowej poprzez brak doręczenia postanowienia o wszczęciu postępowania pełnomocnikowi strony.