Sygnatura akt: I SA/Ke 592/05 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 31 stycznia 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Sędziowie: Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Asesor WSA Mirosław Surma, Protokolant: referent stażysta Krzysztof Czarnecki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17.01.2006 r. sprawy ze skargi Rady Miejskiej na decyzję Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia [...] numer Nr [...] w przedmiocie : stwierdzenia nieważności uchwały nr [...] Rady Miejskiej z [...] w sprawie udzielenia absolutorium dla Burmistrza Miasta i Gminy za 2004 r. oddala skargę
Sygn. akt. I SA/Ke 592/ 05
Uzasadnienie
Zaskarżoną uchwałą z dnia [...] nr [...] Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej, zwane dalej RIO, stwierdziło nieważność uchwały Nr [...] Rady Miejskiej z dnia [...] w sprawie udzielenia absolutorium dla Burmistrza Miasta i Gminy za 2004 r. z powodu naruszenia przepisu art. 28 a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z póź. zm.).
W uzasadnieniu uchwały wskazano, że uchwała Nr [...] Rady Miejskiej z dnia [...] w sprawie udzielenia absolutorium dla Burmistrza Miasta i Gminy za 2004 r. wpłynęła do Regionalnej Izby Obrachunkowej w dniu 6 maja 2005 roku i została objęta postępowaniem nadzorczym na podstawie art.11 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 55, poz. 577 z póź. zm.). W wyniku badania przedmiotowej uchwały stwierdzono, że Rada Miejska, jak to wynika z treści § 1 tej uchwały, nie udzieliła absolutorium Burmistrzowi Miasta i Gminy za 2004 rok. Z dokumentów zgromadzonych w celu badania tej uchwały, w tym w szczególności protokołu z sesji Rady Miejskiej z dnia [...] wynika, że ustawowy skład Rady Miejskiej wynosi 21 radnych, w sesji uczestniczyło 21 radnych, w sprawie absolutorium głosowało 21 radnych, za udzieleniem absolutorium głosowało 9 radnych, a 12 radnych wstrzymało się od głosu. W związku z takim wynikiem głosowania, biorąc za podstawę treść przepisu art. 28 a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, który stanowi, że uchwałę w sprawie absolutorium rada gminy podejmuje bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady gminy, Rada Gminy w dniu [...] nie rozstrzygnęła kwestii absolutorium dla Burmistrza Miasta i Gminy. Przeprowadzony w ten sposób akt głosowania nie daje podstawy Radzie Miejskiej do podjęcia uchwały w sprawie absolutorium o jakiejkolwiek treści. Sprawa absolutorium pozostaje nierozstrzygnięta i nie może być powtórzony akt głosowania, gdyż rada gminy w tej sprawie już się wypowiedziała a wniosek komisji rewizyjnej nie uzyskał bezwzględnej większości głosów ustawowego składu rady gminy.
Na powyższe rozstrzygnięcie Rada Miejska złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zarzucając, że skoro wniosek o udzielenie absolutorium dla Burmistrza nie uzyskał wymaganej art. 28 a ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym większości głosów, to uzasadnionym staje się podjęcie uchwały o nieudzieleniu absolutorium. W uzasadnieniu skargi przywołano wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lipca 2002 r. sygn. Akt I S.A./Lu525/02 zgodnie z którym poddanie pod głosowanie uchwały w sprawie udzielenia absolutorium zawsze prowadzi do definitywnego rozstrzygnięcia głosowania. Jeżeli nie ma bezwzględnej liczby głosów za lub przeciw, przyjmuje się iż doszło do odrzucenia uchwały o udzielenie absolutorium, co jest równoznaczne z nieudzieleniem absolutorium.
Skarżąca podniosła, że zgodnie z art. 136 ust. 2 ustawy o finansach publicznych, organ stanowiący ma ustawowy obowiązek podjęcia uchwały w sprawie absolutorium do 30 kwietnia roku następnego po roku sprawozdawczym. Niepodjęcie uchwały w sprawie absolutorium w tym terminie stanowi naruszenie ustawowego obowiązku ciążącego na organie stanowiącym. Taka sytuacja oznacza, że organ wykonawczy nie uzyskał akceptacji i nie został poddany weryfikacji poprzez udzielenie "votum zaufania" a rada miejska nie wykonała swoich wynikających z ustawy ustrojowej obowiązków nadzorczych, jak również, że oba organy gminy znalazły się w konflikcie z prawem i stan taki z punktu widzenia art. 2 i art. 7 Konstytucji RP jest niedopuszczalny.