Zastosowanie w niniejszej sprawie prokonstytucyjnej wykładni wynikało z faktu, że wykorzystywanie środków komunikacji elektronicznej w toku czynności procesowych jest stosunkowo nowym rozwiązaniem, a wprowadzenie tego typu możliwości związane było z początkowymi trudnościami technicznymi (wynikającymi również z opóźnień legislacyjnych w wprowadzaniu przepisów wykonawczych) także po stronie urzędów skarbowych oraz brakiem rozróżniania przez strony pomiędzy skrzynkami (adresami) mailowymi urzędów (o których informacja znajdowała się na stronach www), a elektroniczną skrzynka podawczą (ESP) i platformą ePUAP. Ponadto, co w praktyce może potęgować problemy obywateli w rozróżnianiu właściwych form kontaktów z organami publicznymi, część spraw administracyjnych może (np. w zakresie dostępu do informacji publicznej) być załatwiana w drodze korespondencji mailowej kierowanej na adres zwykłej skrzynki mailowej urzędu ( zob. J. Orłowski, "Skrzynka jest ale nie działa jak trzeba", IT w Administracji, 2012, nr 12, s. 14 oraz I. Adamska, Elektroniczna skrzynka podawcza w postępowaniu administracyjnym, IT w Administracji 2012, nr 12, s.16).
W ponownie przeprowadzonym postępowaniu organ uwzględniając rozważania Sądu zbada, czy termin na wniesienie odwołania należałoby uważać za zachowany.
Sąd nie mógł natomiast uwzględnić pozostałych żądań skarżącego w zakresie "przywrócenia terminu na wniesienie odwołania" oraz dotyczących wysokości ustalonego podatku. Zgodnie z art. 145 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie:
1) uchyla decyzję lub postanowienie w całości albo w części, jeżeli stwierdzi:
a) naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy,
b) naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego,
c) inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy;
2) stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach;
3) stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa, jeżeli zachodzą przyczyny określone w Kodeksie postępowania administracyjnego lub w innych przepisach.
W sprawach skarg na decyzje i postanowienia wydane w innym postępowaniu, niż uregulowane w Kodeksie postępowania administracyjnego i w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, przepisy § 1 stosuje się z uwzględnieniem przepisów regulujących postępowanie, w którym wydano zaskarżoną decyzję lub postanowienie.
W związku z powyższym Sąd uwzględniając skargę z powodu opisanego wyżej naruszenia przepisów postępowania (art. 121 i 169 §1 Ordynacji podatkowej), które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy uchylił zaskarżone postanowienie (pkt I wyroku).
O kosztach postępowania Sąd orzekł natomiast na podstawie art. 200 cytowanej ustawy, zgodnie z którym w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Mając powyższe na względzie Sąd zasądził zwrot uiszczonego przez skarżącego należnego wpisu od skargi w wysokości 100 zł.