|Sygn. akt I SA/Kr 1152/23 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 31 stycznia 2024 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: Sędzia WSA Urszula Zięba, Sędziowie: Sędzia WSA Grzegorz Klimek (spr.), Sędzia WSA Wiesław Kuśnierz, , Protokolant: Referent Marcin Mastej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2024 r., sprawy ze skargi E. Sp. z o.o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 3 października 2023 r. nr SKO.Pod/4140/457/2023 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2019 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie na rzecz strony skarżącej kwotę 4 034 złotych (słownie: cztery tysiące trzydzieści cztery) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją z dnia 3 października 2023 r. nr SKO.Pod/4140/457/2023 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie (dalej również jako: Organ, Kolegium, SKO) utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta Chrzanowa z dnia 28 listopada 2022 r. nr PO.3120.4078.2020.AB określającą E. Sp. z o.o. z siedzibą w C. (dalej również jako: Strona, Skarżąca, Podatnik) wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2019 rok w kwocie 13.875,00 zł.
Powyższa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.
1. W dniu 26 sierpnia 2019 r. Podatnik złożył deklarację na podatek od nieruchomości na 2019 r.
W trakcie podjętych czynności sprawdzających organ podatkowy ustalił, iż Podatnik nie wykazał do opodatkowania budynku o identyfikatorze [...]. W związku z powyższym wezwał Podatnika do złożenia korekty deklaracji na podatek od nieruchomości na 2019 r., zgodnie ze stanem faktycznym.
2. W związku z niezłożeniem ww. korekty, organ podatkowy - postanowieniem nr PO.3120.4078.2020.AB z dnia 10 marca 2021 r. - wszczął postępowanie w sprawie określenia Podatnikowi wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2019 r.
Burmistrza Miasta Chrzanowa po przeprowadzeniu postępowania - decyzją z dnia 28 listopada 2022 r. - określił Podatnikowi wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2019 r. w kwocie 13.875,00 zł.
W motywach rozstrzygnięcia organ I instancji stwierdził że budynek mieszkalny nr [...] przy ul. [...] w B. o identyfikatorze: [...] oraz pozostały budynek niemieszkalny o identyfikatorze: [...] winny być opodatkowane podatkiem od nieruchomości według stawek przewidzianych w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1445 z późn. zm.; dalej jako u.p.o.l.). Organ I instancji zwrócił również uwagę, że w wyniku zastosowania dla budynku o identyfikatorze: [...] stawki przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) u.p.o.l., grunt pod tym budynkiem również powinien być traktowany jako związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
3. Od ww. decyzji Podatnik wniósł odwołanie, zarzucając zaskarżonej decyzji:
1. Naruszenie przepisów prawa materialnego:
a) art. 1a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 oraz art. 4 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na ustaleniu wysokości podatku od nieruchomości wg stawki obowiązującej dla budynków, mimo utraty przez obiekt znajdujący się na nieruchomości Podatnika cech budynku wskutek zawalenia się dachu;
b) art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. w zw. z art. 64 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że o związaniu gruntu i budynku Podatnika z prowadzeniem działalności gospodarczej decyduje wyłącznie ich posiadanie przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą;
2.. Naruszenie przepisów postępowania tj. art. 191 O.p. poprzez jego błędne zastosowanie, a co za tym idzie, przyjęcie przez organ I instancji, iż budynek znajdujący się na nieruchomości Podatnika w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. spełniał kryteria uznania go za budynek, mimo iż na podstawie przeprowadzonego postępowanie dowodowego nie sposób uznać powyższej okoliczności za udowodnioną.