Zgodzić się zatem należy z organem odwoławczym, że E. S. i w tym przypadku nie zachowała elementarnej staranności. Nie zweryfikowała zarówno swoich dostawców jak i źródła pochodzenia nabywanych towarów handlowych, jak też kontrahentów zagranicznych. Podatniczka posiada jedynie dokument celny, z którego wynika, że towar (pod nazwami wskazanymi na fakturach eksportowych) opuścił granice RP, nie przedstawiła natomiast żadnego dokumentu, z którego wynikałoby, iż osoby i organizacje wymienione na dokumentach eksportowych i potwierdzeniach wywozu, rzeczywiście prowadziły z nią interesy oraz deklarują nabycia towarów, które mają wpływ na rozliczenia podatkowe. Zatem ryzyko wyboru nieuczciwego kontrahenta obciąża nabywcę jak i zbywcę towarów. W ocenie Sądu, skarżąca, nie podjęła żadnych działań zmierzających do zachowania elementarnej ostrożności w odniesieniu do identyfikacji nabywców nie zawierając żadnych umów z tymi kontrahentami, nie posiadając także żadnych dokumentów potwierdzających fakt rejestracji takich podmiotów na Ukrainie, czy na terenie Federacji Rosyjskiej. Nie sprawdziła, czy podmioty takie istnieją jako zarejestrowane dla celów fiskalnych, czy adresy tych podmiotów są rzeczywiste, nie zweryfikowała również, dlaczego za "dokonywane dostawy" płacą tylko gotówką. W tych okolicznościach nie sposób zgodzić się z podatniczką, że skoro nie dopełniono jedynie warunków formalnych, a towary zostały wywiezione z terytorium kraju, to ma ona prawo do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu eksportu. Podatniczka pomija, co już pokreślono, że aby mówić o eksporcie muszą zostać spełnione przesłanki merytoryczne, a więc towar (przedmiot transakcji) ma być dostarczony do nabywcy (podmiot transakcji). Stanowisko to pozostaje w zgodzie z powołanym stanowiskiem TSUE, do którego odwołuje się podatniczka w skardze wyrażonym na tle wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
Podsumowując, lektura argumentacji organu odniesiona do treści zgromadzonego materiału dowodowego pozyskanego na potrzeby postępowania podatkowego pozwoliła jednoznacznie stwierdzić, że zaskarżona decyzja nie została wydana przy naruszeniu wskazanych przez podatniczkę przepisów postępowania podatkowego, w sposób który w ogóle mógłby wpłynąć na wynik sprawy, a wykładnia przepisów prawa materialnego wpisuje się w stanowisko TSUE i zasady rządzące systemem VAT.
Z powodów przedstawionych wyżej niezasadna skarga podlegała oddaleniu na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 poz. 1369 ze zm.).