Sprawa ze skargi M. K. w przedmiocie wymierzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej grzywny w trybie art. 154 § 1 p.p.s.a. za niewykonanie wyroku WSA w Olsztynie z dnia
Tezy

1. z bezczynnością organu administracji publicznej w rozumieniu art. 154 p.p.s.a. mamy do czynienia wówczas, gdy właściwy organ zobowiązany prawomocnym wyrokiem sądu administracyjnego, uwzględniającym skargę na akt lub czynność i uchylającym lub stwierdzającym nieważność zaskarżonego aktu lub czynności, nie wydał stosownego aktu lub nie dokonał stosownej czynności w powtórnym postępowaniu prowadzonym w wykonaniu tego wyroku w terminach określonych w prawie.

2. procesowa przesłanka żądania wymierzenia grzywny na podstawie art. 154 p.p.s.a. nie jest spełniona, jeżeli skarżący wezwał właściwy organ do wykonania wyroku sądu administracyjnego przed doręczeniem temu organowi prawomocnego orzeczenia sądowego wraz z aktami sprawy.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Pierechod (spr) Sędziowie Sędzia WSA Zofia Skrzynecka Sędzia WSA Wojciech Czajkowski Protokolant Anna Fic po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 20 września 2007r. sprawy ze skargi M. K. w przedmiocie wymierzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej grzywny w trybie art. 154 § 1 p.p.s.a. za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 1.03.2006r. sygn. akt I SA/Ol 28/06 oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/5

Wyrokiem z dnia 1 marca 2006r. sygn. akt I SA/Ol 28/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[ ...]", w przedmiocie zawieszenia postępowania odwoławczego w sprawie ustalenia M.K. podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów za 1997r. Od powyższego wyroku Dyrektor Izby Skarbowej złożył w dniu 19 kwietnia 2006r. skargę kasacyjną.

Pismem z dnia 13 lipca 2006r. skarżący, działając przez pełnomocnika, wniósł o podjęcie zawieszonego postępowania odwoławczego wskazując, że Sąd w powołanym wyżej wyroku orzekł na podstawie art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., iż zaskarżone postanowienie nie może być wykonane do czasu uprawomocnienia się tego orzeczenia.

Dyrektor Izby Skarbowej wnioskiem z dnia 3 sierpnia 2006r. zwrócił się na podstawie art. 158 p.p.s.a. o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 1 marca 2006r., poprzez wyjaśnienie, jaki skutek dla postępowania podatkowego wywiera zawarte w pkt II sentencji wyroku orzeczenie o niemożliwości wykonania uchylonego postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[... ]" oraz czy orzeczenie to nakłada obowiązek podejmowania przez organ II instancji czynności i prowadzenia postępowania podatkowego pomimo tego, że wyrok jest nieprawomocny, gdyż został zaskarżony skargą kasacyjną.

Postanowieniem z dnia 14 listopada 2006r., sygn. akt I SA/Ol 28/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie dokonał wykładni pkt II wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, poprzez wyjaśnienie, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia oznacza obowiązek kontynuowania postępowania odwoławczego zawieszonego wyżej wymienionym postanowieniem. W motywach postanowienia Sąd stwierdził, że uchylenie zaskarżonego postanowienia o zawieszeniu postępowania odwoławczego niweczy wszystkie skutki wynikające z wydania takiego postanowienia. Postanowienie o zawieszeniu postępowania odwoławczego nie rodzi w takim przypadku stanu wstrzymania wszelkich czynności organu. Tymczasowa ochrona interesów strony polega na obowiązku organu do prowadzenia postępowania tak jakby orzeczenie o zawieszeniu w ogóle nie było wydane. Celem zawartej wart. 152 p.p.s.a. regulacji jest bowiem usunięcie wszystkich negatywnych dla strony skutków prawnych wynikających z zaskarżonego rozstrzygnięcia, którego zgodność z prawem sąd zakwestionował.

Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia "[...]", wyznaczył termin załatwienia sprawy do dnia 30 maja 2007r. wskazując jako przyczynę przedłużenia postępowania oczekiwanie na informacje od niemieckich służb podatkowych oraz brak akt podatkowych, które zostały przesłane do Naczelnego Sądu Administracyjnego w związku z wniesioną skargą kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 1 marca 2006r.

W piśmie z dnia 1 lutego 2007r. podatnik wskazał, że powyższe działanie organu nie jest prawidłowe. Jego zdaniem, uchylenie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie postanowienia o zawieszeniu postępowania odwoławczego i orzeczenie o niemożności jego wykonania oznacza konieczność podjęcia i prowadzenia zawieszonego postępowania. Podkreślił, że Sąd uchylił jedynie postanowienie wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w II instancji. W obrocie prawnym pozostaje postanowienie wydane przez ten sam organ w I instancji o zawieszeniu postępowania odwoławczego. Dla zniesienia skutków tego postanowienia konieczne jest jego uchylenie albo też wydanie postanowienia o podjęciu postępowania, Niedopuszczalne było wydanie postanowienia o przedłużeniu postępowania w sytuacji, gdy w dalszym ciągu pozostaje ono zawieszone. Wskazał także, iż nie jest możliwe wyznaczenie tak długiego terminu załatwienia sprawy. Odnosząc się do podanych przez organ przyczyn niedotrzymania terminu załatwienia sprawy podniósł, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w zaskarżonym wyroku pośrednio rozstrzygnął, iż brak było w niniejszej sprawie podstaw prawnych do wystąpienia do niemieckich służb podatkowych. Brak akt podatkowych także nie może uzasadniać wyznaczenia nowego terminu w sprawie, gdyż organ powinien dysponować kopiami tych akt, a ponadto przysługuje mu prawo wglądu do akt sądowych. Skarżący zarzucił, iż celem postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[... ]"nie było wykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przez podjęcie i prowadzenie postępowania, lecz doprowadzenie do stanu nieformalnego zawieszenia postępowania odwoławczego do czasu zwrotu akt podatkowych przez Naczelny Sąd Administracyjny oraz uzyskania odpowiedzi od niemieckich służb podatkowych. W związku z powyższym pełnomocnik wezwał organ do załatwienia sprawy, informując, że brak podjęcia wnioskowanych działań spowoduje wystąpienie ze skargą o wymierzenie temu organowi grzywny w trybie art. 154 §1 p.p.s.a.

Strona 1/5