skarg P. D. P. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie określenia daty powstania długu celnego, określenia kwoty długu celnego, podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Zofia Skrzynecka, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski (sprawozdawca), sędzia WSA Tadeusz Piskozub, Protokolant Sekretarz sądowy Monika Rząp, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 5 lutego 2014r. sprawy ze skarg P. D. P. na decyzje Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]", nr "[...]", nr "[...]", nr "[...]", nr "[...]", nr "[...]", nr "[...]", nr "[...]", nr "[...]" oraz z dnia "[...]" nr "[...]", nr "[...]", nr "[...]" w przedmiocie określenia daty powstania długu celnego, określenia kwoty długu celnego, podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku od towarów i usług 1) Uchyla zaskarżone decyzje, 2) Określa, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane, 3) Zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącego P. D. P. kwotę 17217 zł ( siedemnaście tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/9

Wymienionymi w sentencji wyroku dziewięcioma decyzjami z dnia "[...]" oraz trzema decyzjami z dnia "[...]" Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy dwanaście decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia 1"[...]" wydanych w przedmiocie określenia P. D. P. (dalej strona, podatnik, odwołujący się, skarżący) daty powstania długu celnego, określenia kwoty podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku od towarów i usług wobec benzyny oraz oleju napędowego wprowadzonego na obszar celny Wspólnoty. Zapadły one w związku z wprowadzeniem paliw na obszar celny Wspólnoty przez przejście graniczne w G. w poszczególnych dniach kolejnych miesięcy od stycznia do października oraz w listopadzie i grudniu 2011 roku.

Naczelnik Urzędu Celnego (dalej Naczelnik UC) wszczynając postępowania celne oraz podatkowe, w uzasadnieniu postanowień z 04 października 2012r. podał, że podatnik wjeżdżał do Polski przez przejście graniczne w G. samochodem o nr rej "[...]"2 (w styczniu 2011r. - sygn. akt I SA/Ol 416/13) oraz o nr rej "[...]"6 (w okresie od stycznia do października oraz w listopadzie i grudniu 2011r. - sygn. akt I SA/Ol 412-415/13 i I SA/Ol 417-423/13). Podróżny w trakcie odpraw celnych dokonywał ustnego zgłoszenia celnego paliwa. Organ podatkowo-celny stwierdził, że mogło dojść do naruszenia warunków zwolnienia z należności celnych przywozowych paliwa. W związku z powyższym uznał za zasadne przeprowadzenie postępowania w sprawie ustalenia, czy zaistniały przesłanki naruszenia art. 41, art. 107-110 rozporządzenia Rady WE nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz.Urz. WE L 324 z dnia 10.12.2009r. ze zm.). Organ podał, że stwierdzenie naruszenia wymienionych art. 107-110 rozporządzenia nr 1186/2009 może spowodować konieczność określenia i uiszczenia należności przywozowych wraz z należnymi odsetkami.

Po przesłuchaniu strony w dniu 07 listopada 2012r. Naczelnik UC wydał decyzje z dnia 1"[...]" o nr od "[...]" do "[...]", ustalając w sentencji każdej z nich należności celno-podatkowe. W ich uzasadnieniach wskazał, że strona przekraczając w każdym z ww. miesięcy wielokrotnie granicę w ww. punkcie, wprowadziła na obszar celny Wspólnoty w podanym okresie paliwo - benzynę w samochodzie o nr rej "[...]"2, w łącznej ilości 1.300 l. (w styczniu 2011r.), oraz olej napędowy w samochodzie o nr rej "[...]"6, w łącznej ilości: 880 l. (w styczniu 2011r.), 4.400 l. (w lutym 2011r.), 4.960 l. (w marcu 2011r.), 3.420 litrów (w kwietniu 2011r.), 3.080 l. (w maju 2011r.), 3.320 l. (w czerwcu 2011r.), 3.960 I. (w lipcu 2011r.), 3.270 l. (w sierpniu 2011r.), 3.770 l. (we wrześniu 2011r.), 2.340 l. (w listopadzie 2011r.) i 2.210 l. (w grudniu 2011r.).

Paliwo było przewożone każdorazowo w zbiornikach paliwa zamontowanych w ww. samochodach. Na powyższą okoliczność zostały sporządzone protokoły przyjazdu do RP. Dane w protokołach przyjęto na podstawie pisemnych deklaracji zgłaszającego, potwierdzonych własnoręcznym podpisem strony. Paliwo, jako bagaż osobisty zostało zwolnione z należności przywozowych na podstawie przepisów dotyczących zwolnień celnych i podatkowych. Organ I instancji wskazał, że do paliwa wprowadzonego przez stronę na obszar celny Wspólnoty przez przejście graniczne w G., nie można zastosować zwolnień z należności przywozowych, określonych w przepisach dotyczących zwolnień celnych i podatkowych, ponieważ przywóz paliwa nie spełniał warunku przywozu o charakterze okazjonalnym.

Strona 1/9