Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Sędkowska Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Gocki (spr.) Sędzia WSA Marzena Łozowska Protokolant Starszy inspektor sądowy Iwona Bergiel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lipca 2020 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 13 stycznia 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, fundusz pracy i fundusz gwarantowanych świadczeń socjalnych oddala skargę.
Przedmiotem skargi M. S. (dalej jako: strona, skarżąca, wnioskodawczyni) jest decyzja Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 13 stycznia 2020 r. wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm., dalej zwana "kpa") w związku z art. 83 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 300, dalej zwana "usus") w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w łącznej kwocie 88.953,67 zł.
Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym:
Wnioskiem z 14 maja 2019 r. skarżąca zwróciła się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Opolu o umorzenie należności z tytułu nieopłaconych składek, wskazując na swą trudną sytuację finansową i życiową. Wyjaśniła, że w latach 2011 - 2012 po rozszerzeniu działalności o nowe usługi tj. gabinet kosmetyczno - fryzjerski, zatrudnieniu większej ilości pracowników, zaczęła mieć problemy z płynnością finansową i wypłacalnością, a od kilku lat boryka się z problemami z pracą zawodową. Skarżąca wskazała również, że w obecnej sytuacji pomaga jej rodzina, a z uwagi na zadłużenie i brak pracy nie podjęła ona leczenia koniecznego do powrotu do zdrowia. Podkreśliła przy tym, że umorzenie należności to szansa na rozpoczęcie wszystkiego z nową z czystą kartą. Jak zaznaczyła, podpisała ona z ZUS i Urzędem Skarbowym ugodę o ratalnej spłacie zadłużenia, z której przez kilka miesięcy się wywiązywała, jednak później nie miała za co żyć, bo komornik zajmował jej wynagrodzenie.
Decyzją z 6 września 2019 r., nr [...] Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w [...] odmówił stronie umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek w łącznej kwocie 88.953,67 zł, w tym na:
a) ubezpieczenia społeczne za okres 06.2011-08.2011, 08.2012-09.2012, 12.2012-10.2017, 04.2018 r. w kwocie ogółem 60.126,34 zł, w tym: z tytułu składek 43.655,34 zł, odsetek 16.447,00 zł, kosztów upomnienia 24,00 zł
b) ubezpieczenie zdrowotne - za okres 07.2011-08.2011, 08.2012-09.2012, 12.2012-12.2017, 04.2018 w kwocie ogółem 24.114,16 zł, w tym: z tytułu składek 17.809,66 zł, odsetek 6.180,00 zł, kosztów upomnienia 124,50 zł,
c) Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres 07.2011-08.2011, 10.2011, 06.2012-07.2012, 12.2012-10.2017, 04.2018 r., w łącznej kwocie 3.472,97 zł, w tym z tytułu składek 3.472,97 zł, odsetek 1.115,00 zł, kosztów upomnienia 125,00 zł.
Uzasadniając rozstrzygniecie organ I instancji uznał, że w niniejszej sprawie nie wystąpiła w sposób bezsporny żadna z przesłanek uzasadniających uznanie należności za całkowicie nieściągalne w myśl zapisu art. 28 ust. 2 usus. Nadto wnioskodawczyni nie wykazała, że ze względu na jej stan majątkowy i sytuację rodzinną spłata należności wiązałaby się z brakiem możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych jej gospodarstwa domowego ani też, że powstanie zadłużenia było następstwem szczególnych zdarzeń. Według organu nie stwierdzono również, aby przewlekła choroba lub konieczność sprawowania opieki nad przewlekle chorym członkiem rodziny, pozbawiła ją możliwości uzyskiwania dochodu umożliwiającego opłacenie należności.