Porozumienia międzygminne z Gminą Nysa o tej samej treści zawarły też Gmina [...], Gmina [...], Gmina [...], Gmina [...], Gmina [...], Gmina [...], Gmina [...], Gmina [...], Gmina [...], Gmina [...], Gmina [...] i Gmina [...].
W ramach tego Porozumienia Gmina Nysa zapewniła, że cena za przyjęcie odpadów do regionalnej instalacji przetwarzania odpadów komunalnych oparta będzie o aktualne dane dotyczące przychodów z tytułu realizacji usług publicznych, kosztów realizacji zobowiązania świadczenia usług publicznych z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa w przedmiocie i przejrzystości finansowej oraz uzyskanych przysporzeń ze środków publicznych z uwzględnieniem danych kosztowych i przychodowych instalacji (§ 2 pkt 3 w związku z pkt 2 lit. b i § 1 ust. 2 i 3 Porozumienia), a także będzie uwzględniała wyłącznie koszty zagospodarowania zmieszanych odpadów komunalnych, odpadów zielonych oraz pozostałości z sortowania odpadów komunalnych (art. 9m z dnia 13 września 1995 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w związku z art. 35 ust. 6 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach).
Gmina Nysa zapewniła również, że cena za przyjęcie odpadów do regionalnej instalacji przetwarzania odpadów komunalnych może ulec zmianie raz na trzy lata i będzie wynikać z przeprowadzonej analizy finansowej kosztów i przychodów funkcjonowania regionalnej instalacji przetwarzania odpadów komunalnych (...) (§ 2 pkt 3 w związku z pkt 2 lit. b i § 1 ust. 2 i 3 Porozumienia).
Obecnie skarżonym Zarządzeniem nr 1538/2018 z dnia 29.01.2018r. Burmistrz Nysy dokonał zmiany ceny za przyjęcie odpadów do regionalnej instalacji przetwarzania odpadów komunalnych i ustalił nowe wysokości cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej, tj. za przyjęcie 1 tony odpadów do A w [...], które to, jak wynika z jego treści § 4, zostało ogłoszone w Biuletynie Informacji Publicznej Gminy Nysa oraz siedzibie A w [...], zlokalizowanego na terenie B w [...]. Ten przyjęty przez Gminę Nysę sposób opublikowania przedmiotowego Zarządzenia, według Skarżącej, w istotnym stopniu narusza prawo, albowiem skoro ma ono status aktu prawa miejscowego, wymogiem jego obowiązywania, wynikającym z treści art. 13 pkt 2 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, winno być jego ogłoszenie w wojewódzkim publikatorze, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca.
Według skarżącej nie ulega bowiem wątpliwości, że Zarządzenie nr 1538/2018 z dnia 29.01.2018r. Burmistrza Nysy zawiera regulacje, które kreują sytuację prawną każdego członka społeczności lokalnej, zamieszkującego obszar skarżącej Gminy Lubrza jak i innych gmin objętych porozumieniami międzygminnymi o tożsamej treści. Ma więc ono charakter normy generalnej. Choć w istocie, bezpośrednio kształtuje sytuację tylko i wyłącznie gmin będących stroną porozumień międzygminnych, zobowiązanych do korzystania z usług A w [...], to jednak z istoty przyjętej w Polsce zasady ponoszenia opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi wynikającej z ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wynika, iż pośrednimi lecz realnymi adresatami proponowanych w nim rozwiązań są członkowie społeczności lokalnej, którzy będą zmuszeni do poniesienia odpowiednio wyższych opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Nadto jak dalej zauważono, opublikowany cennik opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej potencjalnie może być stosowany wobec każdego podmiotu (także indywidualnego), który dostarczy określoną ilość odpadów komunalnych do regionalnej instalacji przetwarzania odpadów komunalnych, co dodatkowo według Skarżącej potwierdza generalny charakter spornego Zarządzenia, skoro zawarte są w nim normy o charakterze abstrakcyjnym. Dlatego też według niej, to cechy omawianego Zarządzenia, a mianowicie jego powszechność i abstrakcyjność, zgodnie z przyjętą w doktrynie prawa administracyjnego definicją, powinny mieć znaczenie decydujące dla oceny jego charakteru jako aktu prawa miejscowego. Skoro zatem skarżone Zarządzenie, posiada status aktu prawa miejscowego, to wymogiem jego obowiązywania wynikającym z treści art. 13 pkt 2 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, było ogłoszenie tegoż aktu w wojewódzkim publikatorze, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca.