Sprawa ze skargi na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzena Łozowska Sędzia WSA Marta Wojciechowska Protokolant Starszy inspektor sądowy Iwona Bergiel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2020 r. sprawy ze skargi J. J. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 28 sierpnia 2019 r, nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/10

Przedmiotem skargi J. J. (dalej jako wnioskodawca, skarżący, strona, zobowiązany) jest decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nr [...] z dnia 28.08.2019 r. utrzymująca w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 29 maja 2019 r. nr [...] o odmowie umorzenia należności z tytułu składek za okres 01/2015-02/2019 za osobę prowadzącą działalność w kwocie 63 216,63 zł

Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym:

Wnioskiem z 14 marca 2018 r. skarżący zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Opolu o umorzenie należności wobec ZUS, z uwagi na trudną sytuację finansową i rodzinną. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że płaci alimenty na syna i pomaga chorym rodzicom.

Po przeprowadzeniu postępowania, decyzją z dnia 29 maja 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Rzeszowie odmówił umorzenia dochodzonych ww. wnioskiem należności z tytułu składek, wskazując w uzasadnieniu , że przypadku wnioskodawcy nie wystąpiła żadna z przewidzianych w art. 28 ust.2 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. z 2019 r. poz. 300 ze zm.- dalej: usus), przesłanek uzasadniających uznanie przedmiotowych należności za całkowicie nieściągalne. Według organu wnioskodawca nie wykazał także również, że zachodzą w jego przypadku przesłanki z art. 28 ust. 3a ww. ustawy, a mianowicie, że ze względu na stan majątkowy i sytuację rodzinną spłata należności wiązałaby się z brakiem możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych jego gospodarstwa domowego. Nie stwierdzono także, aby jego stan zdrowia lub konieczność sprawowania opieki nad przewlekle chorym członkiem rodziny, pozbawiły go możliwości uzyskiwania dochodu umożliwiającego spłatę należności.

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem skarżący wnosząc o ponowne rozpatrzenie sprawy poinformował, że jego dochody z działalności gospodarczej w latach 2015 - 2018 wynosiły średnio 700,00 zł, co wystarczało jedynie na alimenty dla syna. Podkreślił też, że opiekuje się chorymi rodzicami, którzy przebywają na emeryturze. Dodatkowo podał, że dotychczas nie korzystał z pomocy państwa, ponieważ wstydził się swojego ubóstwa. Jednakże w chwili obecnej nie posiada majątku i nie jest w stanie ponosić jakichkolwiek zobowiązań pieniężnych. Wprawdzie pracował w [...], aby poprawić sytuację materialną rodziny, jednakże jego [...] pracodawca nie wypłacił mu całości wynagrodzenia, pomimo wykonywania pracy legalnie, a chociaż sprawa ta zakończyła się w sądzie, to jednakże nadal nie otrzymał zwrotu zarobionych pieniędzy.

Wskazaną na wstępie decyzją, wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), zwanej dalej "k.p.a.", w związku z art. 83 ust. 4 usus, utrzymano w mocy zaskarżoną decyzję.

W jej uzasadnieniu wskazano, że w ramach dokonanej przez organy rozpoznania sytuacji rodzinnej i materialnej wnioskodawcy, rodzaju, okresu i wysokości należności oraz przyczyn jej powstania oparto się na wszystkich uzyskanych i przedłożonych do sprawy dokumentów, a to:

Strona 1/10