Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Uzasadnienie strona 2/8

Prezentując własne stanowisko w zakresie pytania nr 1 wnioskodawca powołał się na przepisy art. 22 ust. 1, art. 22a ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm. - dalej w skrócie "u.p.d.o.f.") i stwierdził, że ze względu na użytkowanie nieruchomości przez okres krótszy niż rok, nie spełnia ona warunków uznania jej za środek trwały. Ponadto, jako warunek dodatkowy, wskazał na okoliczność istnienia związku przyczynowo-skutkowego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mając na względzie powyższe, a także fakt, iż nieruchomość lokalowa nie będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej dłużej niż rok, wnioskodawca stwierdził, że nie zostanie spełniony warunek uznania nabytego lokalu za środek trwały. Jednocześnie zaznaczył, że nieruchomość będzie wynajmowana odpłatnie, a zatem zainteresowany będzie osiągał w ramach swojego przedsiębiorstwa przychody.

Z powyższego autor wniosku wywiódł, że do przedmiotowej nieruchomości lokalowej nie będą miały zastosowania przepisy dotyczące odnoszenia w koszty działalności gospodarczej wartości zakupionych środków trwałych poprzez odpisy amortyzacyjne, wynikające z przepisów art. 22h - art. 22k u.p.d.o.f. Wnioskodawca wyraził przekonanie, że skoro odniesienie w koszty działalności gospodarczej nabycia nieruchomości - lokalu mieszkalnego nie znalazło się w katalogu wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, zawartego w przepisie art. 23 u.p.d.o.f., to cała wartość nabytej nieruchomości będzie mogła stanowić jednorazowo koszt uzyskania przychodu w jego działalności gospodarczej.

W zakresie pytania nr 2 wnioskodawca, powołując się na przepisy art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 i 2 oraz art. 14 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f., podniósł, że wycofany z działalności gospodarczej lokal mieszkalny nie zostanie zbyty i nadal będzie stanowić współwłasność małżeńską. Będzie jedynie wykorzystywany przez małżonkę w celu uzyskiwania przychodów z jego dalszego odpłatnego najmu, stanowiąc źródło przychodów zdefiniowane w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. Zakupiony lokal mieszkalny nie będzie służył celom osobistym małżonków (nie zamieszkają w nim ani nie będą "konsumować" go w inny sposób), lecz będzie stanowił źródło przychodów z najmu prowadzonego przez małżonkę. Zdaniem strony nie istnieje uzasadniony prawnie nakaz korekty kosztów uzyskania przychodów w jego przedsiębiorstwie z tytułu zakończenia wykorzystywania nieruchomości lokalowej i dalszego jej wykorzystywania jako źródło przychodów - najem, przez małżonkę.

W interpretacji indywidualnej z dnia [...], nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej w P., działając z upoważnienia Ministra Finansów, uznał stanowisko B. K. w zakresie:

1. przychodów za prawidłowe,

2. kosztów uzyskania przychodów w części dotyczącej:

- możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na nabycie wskazanego we wniosku składnika majątku za prawidłowe,

- braku konieczności skorygowania powyższych kosztów w przypadku wycofania ww. składnika z działalności gospodarczej przed upływem roku za nieprawidłowe.

Strona 2/8