Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2013r. sprawy ze skargi A Sp. z o. o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automacie poza kasynem gry I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] Nr [...]; II. stwierdza, że decyzje wymienione w punkcie pierwszym nie podlegają wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej Spółki kwotę [...],- zł ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Naczelnik Urzędu Celnego w L. decyzją z dnia [...], nr [...], na podstawie m.in. art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (dalej w skrócie: "Ordynacja podatkowa") w zw. z art. 14 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2, art. 90 i art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (dalej w skrócie: "u.g.h."), wymierzył "X." Sp. z o.o. z siedzibą w X. karę pieniężną z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry, w wysokości [...] zł.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w dniu [...] w toku czynności kontrolnych funkcjonariusze celni ustalili, że w Sklepie [...] "M." w miejscowości G., [...], należącym do M. K., znajduje się automat do gier o nazwie "Q." o numerze seryjnym [...]. Właściciel lokalu przedłożył w trakcie kontroli umowę najmu powierzchni użytkowej nr [...] z dnia [...], z której wynika, iż właścicielem urządzenia jest "X." Sp. z o.o. Ustalenie to stało się podstawą do przyjęcia przez organ celny, że gry prowadzone na tym automacie w w/w lokalu urządzane były poza kasynem gry, a także wszczęcia postępowania w sprawie wymierzenia spółce kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry. W rezultacie przeprowadzonego postępowania organ uznał, że urządzanie gier na automacie o nazwie "Q." stanowiło grę na automatach w rozumieniu przepisów u.g.h. Wskazując na przepis art. 6 ust. 1 u.g.h., zgodnie z którym urządzanie gier na automatach powinno odbywać się wyłącznie na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry, organ celny stwierdził, że brak takiej koncesji, stanowi podstawę do nałożenia na urządzającego grę - "X." Sp. z o.o., kary pieniężnej, a jej wysokość określił zgodnie z art. 89 ust. 2 pkt 2 u.g.h.
Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem spółka w odwołaniu wniosła o uchylenie decyzji organu I instancji i umorzenie postępowania w sprawie. Kwestionowanej decyzji zarzuciła rażące naruszenie art. 187 § 1, art. 191, art. 192 w zw. z art. 120 oraz 121 § 1 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 91 u.g.h. poprzez dokonanie całkowicie dowolnej oceny dowodów zgromadzonych w niniejszym postępowaniu pozostającej w rażącej sprzeczności ze wskazaniami wiedzy, doświadczenia życiowego, zasadami logiki, w rażącej sprzeczności między poszczególnymi dowodami, bez uwzględnienia całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego - sprowadzającej się do bezpodstawnego przyjęcia, że spółka urządzała gry na automacie o nazwie "Q.", a także, że gra na tym urządzeniu jest grą na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 5 u.g.h. Ponadto spółka zarzuciła organowi I instancji rażące naruszenie art. 216 w zw. z art. 180 § 1 w zw. z art. 181 w zw. z art. 284a § 2 - 3 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 91 u.g.h. w zw. z art. 36 ust. 5 w zw. z art. 54 in fine w zw. z art. 55 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (dalej w skrócie: "u.s.c.") w zw. z art. 77 ust. 6 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (dalej w skrócie: u.s.d.g."), poprzez dokonanie ustaleń na podstawie materiałów kontroli przeprowadzonej w dniu [...] w Sklepie [...] "M." w miejscowości G., [...], ignorując fakt, że przedmiotowe materiały - dokumenty, pochodzą z czynności kontrolnych przeprowadzonych w sytuacji odmiennej aniżeli niecierpiąca zwłoki. Spółka podniosła również zarzut naruszenia art. 122, art. 123 § 1, art. 180 § 1, art. 187 § 1, art. 188, art. 190 § 1 - § 2, art. 192 Ordynacji podatkowej poprzez zaniechanie podjęcia przez Naczelnika Urzędu Celnego w L. wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, w tym wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego poprzez nieuwzględnienie pisemnych wniosków dowodowych spółki z dnia [...] i [...], dotyczących przeprowadzenia dowodów z: m.in. zeznań świadków, przesłuchania strony, z opinii biegłego, z oględzin urządzenia o nazwie "Q." połączonych z eksperymentem. Odwołująca się zarzuciła również rażące naruszenie przepisów art. 120, art. 121 § 1, art. 123 § 1, art. 200 § 1, art. 216 § 1 - § 2, art. 219 w zw. z art. 211 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 91 u.g.h. poprzez zaniechanie wyznaczenia spółce siedmiodniowego terminu do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego, w sytuacji nie uwzględnienia wszystkich wniosków dowodowych skarżącej, tym samym pozbawiając ją możliwości zgłoszenia dodatkowych wniosków dowodowych. Ostatni podniesiony przez spółkę zarzut dotyczył rażącego naruszenia art. 120 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 2 ust. 6 w zw. z art. 91 u.g.h., poprzez uznanie i przyjęcie przez Naczelnika Urzędu Celnego w L., iż gra na przedmiotowym urządzeniu stanowiła gry na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 5 u.g.h., w sytuacji gdy żaden przepis powszechnie obowiązującego prawa nie przyznaje ani naczelnikom urzędów celnych, ani dyrektorom izb celnych, ani Szefowi Służby Celnej kompetencji do rozstrzygania, czy gra na danym urządzeniu stanowi grę na automacie w rozumieniu u.g.h., gdyż ten zakres uprawnień został zastrzeżony tylko i wyłącznie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych, rozstrzygającego w tym przedmiocie w drodze decyzji administracyjnej po przeprowadzeniu stosownego postępowania zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej. Ponadto w piśmie z dnia [...] spółka wniosła o przeprowadzenie dodatkowego postępowania dowodowego.