Wspomnianymi na wstępie decyzjami Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzje Naczelnika Urzędu Celnego.
Organ odwoławczy podzielił w całości zarówno dokonane przez organ
I instancji ustalenia, jak i wyciągnięte na ich podstawie wnioski. Wskazał, że postępowanie wyjaśniające organów celnych w tych sprawach jest ograniczone i opiera się w większości na dowodach uzyskanych w ramach międzynarodowej współpracy administracyjnej. Uzyskane dowody z zewnątrz stanowią zasadniczą podstawę rozstrzygnięcia w kwestii określenia właściwej kwoty wynikającej z długu celnego, jak również możliwości jej poboru.
Przeprowadzone w niniejszej sprawie przez OLAF dochodzenie wykazało, że towar objęty zgłoszeniami celnymi pochodzi z Chińskiej Republiki Ludowej, a w strefie wolnocłowej w Port Klang w Malezji został jedynie przepakowany bez poddania go jakimkolwiek procesom przetworzenia lub innym czynnościom, które miałyby wpływ na zmianę pochodzenia. Na podstawie danych otrzymanych z Ministerstwa Handlu Międzynarodowego i Przemysłu Malezji funkcjonariusze OLAF dokonali m.in. analizy importu do strefy wolnocłowej w Port Klang - ewidencja ZB1, eksportu z tej strefy - ewidencja ZB2, oraz powiązań pomiędzy tymi ewidencjami. Na podstawie powyższej analizy stwierdzono, że w strefie wolnocłowej w Port Klang zarejestrowano: pod nr ZB 1200912113033 import 59 opakowań zawierających podkładki stalowe (kod HS 7318) o wadze 42354 kg, pod nr ZB 1200912113033 import 59 opakowań zawierających podkładki stalowe (kod HS 7318) o wadze 42354 kg, pod nr ZB1200912112338 import 33 opakowań śrub stalowych (kod HS 7318), o wadze 24480 kg. Podkładki stalowe pochodzące z Chin były transportowane statkiem "B" w kontenerach nr PCIU 2026637 i PCIU 2669905, zaś śruby stalowe statkiem "C", w kontenerze nr TGHU 0859842. Zgodnie z zapisami ewidencji eksportowej zostało zarejestrowane wyprowadzenie powyższych towarów - podkładek stalowych w kontenerach CPSU 1039740 i HLXU 2237694 na statek "D", zaś śrub stalowych w kontenerze HLXU 3062395 na statek "E".
Porównując opis towaru, ilość opakowań i masę brutto, a także numery kontenerów, organ doszedł do wniosku, że towary, które zostały sprowadzone statkiem z Chin do Malezji, a następnie opuściły port w Malezji, są w rzeczywistości tymi samymi towarami, a przeładunek miał na celu ukrycie faktycznego miejsca pochodzenia i uniknięcie zapłaty cła antydumpingowego. W związku z powyższym, zdaniem organu, import towaru został zasadnie obłożony ostatecznym cłem antydumpingowym w wysokości 85% (dodatkowy kod TARIC A999).
Organ odwoławczy wskazał również, że w sprawie nie zaistniała żadna z sytuacji wyłączających powstanie obowiązku uiszczenia odsetek, a mianowicie Spółka nie wykazała, że podanie w zgłoszeniu celnym nieprawidłowych danych spowodowane było okolicznościami nie wynikającymi z jej zaniedbania lub świadomego działania. W ocenie organu odwoławczego, Spółka nie dochowała należytej staranności w dokonywanych operacjach handlowych odnośnie pochodzenia sprowadzonych towarów, co stanowiło zaniedbanie będące podstawą do obciążenia odsetkami wynikającymi z art. 65 ust. 5 Prawa celnego. Organ powołał się na informacje z systemu Alina, z których wynikało, że Spółka wcześniej importowała śruby z Chin, a bezpośrednio po wejściu w życie cła antydumpingowego zaczęła sprowadzać takie towary za pośrednictwem przedsiębiorstwa "F" z Malezji, co - zdaniem organu - wskazywało na zamiar uniknięcia zapłaty cła antydumpingowego. Takie okoliczności obligowały Spółkę do podjęcia działań, w celu upewnienia się co do stopnia przetworzenia produktu kupowanego w Malezji, zwłaszcza, że - jak wskazał organ II instancji - jest ona doświadczonym przedsiębiorcą.