Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marian Jaździński, Sędziowie Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz,, Sędzia WSA Alicja Polańska, Protokolant Karolina Borowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2005 r. sprawy ze skargi M. N. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie długu celnego o d d a l a skargę
Decyzją z dnia [...] r., Nr [...], adresowaną do M. N. i wydaną z powołaniem się na art. 13 § 1, § 3 pkt 1, 2 i 3,§ 5 i § 6, art. 21, art. 23 § 1, art. 24 § 1, art. 29, art. 35 § 1 i art. 210 pkt 1, § 3 pkt 3, art. 220 § 1 i art. 222 § 2 ustawy z dnia 9.01.1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. z 2001 r., Nr 75, poz. 802 ze zm.) oraz § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27.12.1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 107, poz. 1217 ze zm.), Naczelnik Urzędu Celnego stwierdził, że w dniu [...] r. powstał dług celny równy kwocie cła w wysokości [...] w związku z nielegalnym wprowadzeniem na polski obszar celny samochodu osobowego marki [...] o wskazanym numerze nadwozia, roku produkcji [...] i pojemności silnika [...] cm3.
W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, iż w dniu [...] r. funkcjonariusze Komendy Miejskiej Policji zatrzymali do rutynowej kontroli samochód osobowy marki [...] o numerze rejestracyjnym nr [...]. Kierowcą tego samochodu był M. N., który nie posiadał przy sobie prawa jazdy, a ponieważ z przedstawionych dokumentów dotyczących samochodu wynikało, iż nie mógł on poruszać się przedmiotowym samochodem na terenie Polski, dokonali jego zatrzymania z uwagi na podejrzenie, iż został on wprowadzony na polski obszar celny bez uiszczenia stosownych opłat celnych. W trakcie dalszych czynności wyjaśniających okazało się, że w/w samochód został wyrejestrowany z terenu Niemiec w dniu [...] r. Z wyjaśnień złożonych przez M. N. w dniu [...] r. wynikało, iż przedmiotowy samochód pożyczył od obywatela Ukrainy O. S., który wynajmował mieszkanie gdzieś w S.
Postanowieniem nr [...] z dnia [...] r. wszczęto dochodzenie w sprawie o wykroczenie skarbowe polegające na nielegalnym wprowadzeniu w/w pojazdu na polski obszar celny bez przedstawienia organowi celnemu. M. N. przesłuchany w dniu [...] r. w charakterze podejrzanego podtrzymał swoje zeznania złożone w dniu [...] r.
Zarządzeniem [...] z dnia [...] r. zarządzono sprzedaż przedmiotowego samochodu. W dniu [...] r. wykonano powyższe uzyskując kwotę [...] zł, zaś postanowieniem [...] z dnia [...] r. umorzono dochodzenie z uwagi na to, że z dniem 1.01.2002 r. przestał obowiązywać zakaz przywozu do Polski samochodów ponad dziesięcioletnich, a do postępowania celnego przekazano kwotę uzyskaną ze sprzedaży w/w samochodu.
W związku z powyższym, postanowieniem nr [...] z dnia [...] r. wszczęte zostało postępowanie celne w celu uregulowania sytuacji samochodu marki [...].
Postanowieniem nr [...] z dnia [...] r. wyznaczono M. N. siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie materiału dowodowego zebranego w toku postępowania celnego. Po skorzystaniu z tego prawa złożył on oświadczenie, że nigdy nie posiadał samochodu [...] oraz że pojazd, którym się wówczas poruszał, nie był jego własnością, został przez niego tylko pożyczony oraz że w razie potrzeby wskaże świadków, którzy to potwierdzą, wskazując zarazem prawdziwego właściciela samochodu.
Organ celny wskazał następnie w uzasadnieniu swej decyzji na uregulowanie art. 35 § 1 i 3 Kodeksu celnego, wedle którego towary niekrajowe wprowadzone na polski obszar celny podlegają od chwili ich wprowadzenia dozorowi celnemu aż do czasu, gdy ich status zostanie zmieniony, zostaną wprowadzone do wolnego obszaru celnego, powrotnie wywiezione lub zniszczone, jak również na postanowienia art. 38 tegoż Kodeksu, nakładającego na organy celne obowiązek podejmowania wszelkich niezbędnych działań w celu uregulowania sytuacji, łącznie z ich sprzedażą, towarów nielegalnie wprowadzonych na polski obszar celny lub usuniętych spod dozoru celnego. Wskazał również na treść przepisu art. 210 § 1 Kodeksu celnego, wedle którego dług celny w przywozie powstaje również w wypadku nielegalnego wprowadzenia towaru na polski obszar celny i stwierdził, że z akt sprawy wynika, iż wskazany wyżej samochód nie został zgłoszony do procedury dopuszczenia do obrotu, w związku z czym uznać należy, iż wprowadzony on został na polski obszar celny nielegalnie i że następstwem tego jest właśnie powstanie długu celnego w przywozie. Zgodnie natomiast z przepisem art. 210 § 3 Kodeksu celnego, dłużnikami, a więc osobami zobowiązanymi do zapłaty kwoty wynikającej z długu celnego, jest zarówno osoba, która dokonała nielegalnego wprowadzenia towaru czy osoba, która uczestniczyła we wprowadzeniu i wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć, że wprowadzenie to było nielegalne, jak i osoba, która nabyła, posiadała lub posiada taki towar i która wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć, że w chwili jego nabycia lub wejścia w jego posiadanie był to towar wprowadzony nielegalnie.