Zgodzić też należy się z Ministrem, że Skarżący we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania nie powołał żadnych okoliczności wskazujących na jego brak winy w uchybieniu terminu. Kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przywrócenie nie jest, więc dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia. Osoba zainteresowana ma uprawdopodobnić brak swojej winy, czyli powinna ona uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niej niezależna i istniała przez cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu.
Materiał dowodowy zebrany w aktach administracyjnych sprawy nie pozwala przyjąć istnienia przesłanek z art. 58 § 1 K.p.a. - co słusznie zauważył Minister. W tym zakresie należy wskazać, że przesyłka zawierająca decyzję z [...] lutego 2013 r. została doręczona dorosłemu domownikowi [...] lutego 2013 r., co wynika adnotacji wraz z własnoręcznym podpisem odbiorcy złożonym na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przedmiotowej decyzji, zgodnie z którym przedmiotową przesyłkę odebrała "N. K. (żona)". Doręczenie nastąpiło zatem w trybie art. 43 K.p.a., zgodnie z którym "w przypadku nieobecności adresata pismo doręcza się, za pokwitowaniem, dorosłemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, jeżeli osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi". Na gruncie niniejszej sprawy zostały spełnione wszystkie przesłanki niezbędne do przyjęcia, że prawidłowe doręczenie przedmiotowej decyzji nastąpiło [...] lutego 2013 r. Nie można tym samym zgodzić się ze Skarżącym, że decyzji Wojewody nigdy mu nie doręczono i otrzymał ją dopiero na skutek swojego wniosku. Przeczy temu również wspomniane pismo Skarżącego z [..] czerwca 2013 r.
Końcowo Sąd wskazuje, że w piśmie z [...] listopada 2014 r. skierowanym do Ministra Skarbu Państwa Skarżący wyjaśniał, że jego pismo z [...] maja 2014 r. nie jest zażaleniem na Wojewodę [...], tylko na Wojewodę [...] w związku z "bezpodstawnym zakwestionowaniem operatu złożonego przez rzeczoznawcę [...]". Tymczasem decyzja z [...] lutego 2013 r. wydana została przez Wojewodę [...]. W konsekwencji, nie można uznać powyższych pism za odwołania od decyzji Wojewody.
Mając to wszystko na uwadze, na podstawie art. 151 P.p.s.a., Sąd oddalił skargę. Rozpatrzenie sprawy w trybie uproszczonym nastąpiło na podstawie art. 119 pkt 3 P.p.s.a. w związku z art. 120 P.p.s.a.