Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie przekazania sprawy według właściwości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska /spr./ Sędzia WSA Elżbieta Lenart Asesor WSA Joanna Skiba Protokolant Michał Samoraj po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2006 r. sprawy ze skargi [...] Spółdzielni [...] w W. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie przekazania sprawy według właściwości 1) stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia oraz postanowienia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2005 r., nr [...]; 2) stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu; 3) zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz [...] Spółdzielni [...] w W. kwotę 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, postanowieniem z dnia

[...] kwietnia 2006 r., nr [...], utrzymał w mocy swoje postanowienie z dnia [...] października 2005 r., nr [...], którym przekazał zgodnie z właściwością Prezydentowi W. sprawę z wniosku [...] Spółdzielni [...] w W. o uregulowanie roszczeń tej Spółdzielni związanych z posiadaniem lokalu użytkowego w W. przy placu [...][...].

Z ustaleń organu wynika, że Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji uznał, że nie posiada żadnych ustawowych kompetencji do uczestniczenia w sprawie z wniosku Spółdzielni, oraz że organem właściwym w sprawach gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa jest, na podstawie art. 4 pkt 9b1 ustawy z dnia

21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, właściwy miejscowo starosta lub prezydent miasta na prawach powiatu. Ponadto na podstawie art. 11 i 11a powołanej ustawy Skarb Państwa w czynnościach prawnych i w postępowaniu przed sądami w sprawach dotyczących nieruchomości Skarbu Państwa zawsze reprezentowany jest przez starostę. W tym przypadku organem właściwym jest Prezydent W. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ powołał art. 65 § 1 kpa.

W skardze na powyższe postanowienie [...] Spółdzielnia [...] w W. wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego je postanowienia z dnia [...] września 2005 r. oraz o zasądzenie kosztów postępowania sądowego. W uzasadnieniu skargi podniesiono, że skarżąca nie występowała o wszczęcie postępowania administracyjnego lecz pismem z dnia 22 września 2005 r. zwróciła się do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o podjęcie negocjacji związanych z roszczeniami skarżącej o zwrot nakładów jakie zostały poniesione na lokal użytkowy w W. przy placu [...] [...]. Sprawa jest więc ze stosunku prawa cywilnego co uzasadnia uchylenie zaskarżonych postanowień.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga jest uzasadniona.

Z treści pisma [...] Spółdzielni [...] w W. z dnia 22 września 2005 r. skierowanego do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz z treści wniosku tej Spółdzielni o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem tego organu z dnia [...] października 2005 r. wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że Spółdzielnia zwróciła się do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o przystąpienie do negocjacji i zawarcie ewentualnej ugody co do roszczeń Spółdzielni o zwrot nakładów poniesionych na lokal użytkowy położony na nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa a znajdującej się w W. przy placu [...] [...]. Powołuje się Spółdzielnia na fakt posiadania tego lokalu. Wynika więc, że zgłoszone przez Spółdzielnię żądanie jest roszczeniem cywilnoprawnym, którego rozstrzygnięcie nie należy do organu administracji publicznej w postępowaniu administracyjnym. Zastosowanie więc do roszczeń cywilnoprawnych przepisów postępowania administracyjnego jest niedopuszczalne.

Przepis art. 65 § 1 kpa, który powołał organ jako podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia odnosi się do postępowania administracyjnego a w niniejszej sprawie nie było żadnych podstaw do wszczęcia takiego postępowania. Również żądanie zgłoszone przez skarżącego w piśmie z dnia 22 września 2005 r. nie stanowi "podania" w sprawie administracyjnej w rozumieniu art. 65 § 1 kpa. Zastosowanie więc przepisu art. 65 § 1 kpa było niedopuszczalne, a to stanowi rażące naruszenie tego przepisu. Zaś rażące naruszenie prawa jest przesłanką stwierdzenia nieważności postanowienia, które zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa, określoną w art. 156 § 1 pkt 2 kpa w związku z art. 126 kpa. Uzasadnia to stwierdzenie nieważności obu zaskarżonych postanowień.

Ponieważ wniosek skarżącej z dnia 22 września 2005 r. odnosi się do roszczeń cywilnoprawnych, których rozstrzygnięcie należy do sądu powszechnego, sąd administracyjny nie jest władny do rozstrzygania, czy Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji jest organem właściwym do reprezentowania Skarbu Państwa w sporze o nakłady poniesione na lokal użytkowy przy placu [...] [...] w W.

Mając powyższe na uwadze sąd na zasadzie art. 145 § 1 pkt 2, art. 152 i art. 200 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji wyroku.

Strona 1/1