Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Magdalena Durzyńska (spr.) Sędziowie WSA Dorota Apostolidis WSA Joanna Skiba Protokolant referent Aneta Suchecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2020 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Ministra Inwestycji i Rozwoju na rzecz J. K. 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z [...] kwietnia 2019r. [...] Minister Inwestycji i Rozwoju (dalej jako minister/organ) działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 kpa uchylił w całości decyzję Wojewody [...] z [...] lipca 2016 r. znak: [...] i stwierdził nabycie przez Gminę Miasto [...], z mocy prawa, z dniem 1.01.1999 r. prawa własności nieruchomości położonej w [...], w obrębie [...], oznaczonej jako działka nr [...] o pow. [...] ha.

Ww. decyzja zapadła w oparciu o art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. z 1998 r., Nr 133, poz. 872 ze zm., dalej jako ustawa). Stanowi on, że nieruchomości pozostające w dniu 31.12.1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, nie stanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1.01.1999 r. stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem.

Odnośnie do działki nr [...] (wydzielonej z działki nr [...], wcześniej oznaczonej jako działka nr [...]) ustalono, że 31.12.1998 r. stanowiła ona własność J. K., i nadal figuruje on jako jej właściciel w kw.

Organ wskazał na art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. 2018, poz. 2068 j.t.) w brzmieniu obowiązującym w dniu 31.12.1998 r. i uchwałę nr [...] Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] z dnia 12 października 1987 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg gminnych oraz lokalnych miejskich (Dz. Urz. Woj. [...] z dnia 30.10.1987 r. Nr 10, poz. 111 ze zm.) stanowiącą podstawę prawną zaliczenia ul. [...] w [...] do kategorii dróg publicznych. Na podstawie art. 103 ust. 2 ustawy przedmiotowa droga od dnia 1.01.1999 r. pozostaje drogą gminną.

Gdy chodzi o zajętość danej nieruchomości pod drogę publiczną, to wg organu kluczowa jest definicja pasa drogowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 o drogach publicznych w brzmieniu obowiązującym w dniu 31.12.1998 r. Organ wyjaśnił, że o przestrzennych granicach zajęcia nieruchomości pod drogę publiczną rozstrzyga stan jej urządzenia w dniu 31.12.1998 r. bądź sposób korzystania z niej. W przypadku dróg publicznych od dawna istniejących, granice zajęcia pod drogę odpowiadają granicom jej urządzenia w ramach normatywnie zdefiniowanego pasa drogowego, a więc jezdnie wraz z poboczami, zatokami, ciągami dla pieszych, rowami odwadniającymi i pasem izolacyjnym.

Wg organu zajętość działki nr [...] pod drogę publiczną w dniu 31.12.1998 r. potwierdza mapa z projektem podziału nieruchomości, sporządzona przez geodetę uprawnionego M. K., przyjęta do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu [...].08.2015 r. pod nr [...] wraz z wykazem zmian danych ewidencyjnych. Do akt sprawy została dołączona także kopia mapy zasadniczej, na której geodeta uprawniony M. K. potwierdził przebieg pasa drogowego na dzień 31.12.1998 r. na podstawie danych z pomiaru bezpośredniego z dnia [...].09.1998 r. Wg organu mapa do celów prawnych sporządzona przez uprawnionego geodetę w oparciu o dokumentację geodezyjną przyjętą do Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego stanowi dokument urzędowy w rozumieniu art. 76 kpa, a zatem stanowi dowód tego, co zostało w niej stwierdzone przez uprawnionego geodetę (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16.05.2013 r., sygn. akt I OSK 2/12 publ. CBOSA). Co do przesłanki władztwa - minister wskazał, że dla jego udowodnienia należy wykazać wykonywanie prac związanych m. in. z utrzymaniem drogi, jej konserwacją, modernizacją, odśnieżaniem (przywołał wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14.11.2008 r., sygn. akt I OSK 1471/2007, opubl.: LexPolonica 1972653 oraz wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt I SA/Wa 1955/2012, I SA/Wa 1960/2012, I SA/Wa 1961/2012, I SA/Wa 812/2012, I SA/Wa 894/2012, I SA/Wa 953/2012, I SA/Wa 2308/2011, I SA/Wa 381/2012, I SA/Wa 2473/2011, I SA/Wa 1740/2011, I SA/Wa 1454/2011, I SA/Wa 105/2011, publ. CBOSA). W tym zakresie wskazał na:

Strona 1/5