Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Gdesz Sędziowie WSA Dariusz Chaciński (spr.) WSA Iwona Kosińska Protokolant starszy sekretarz sądowy Aleksandra Borkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2015 r. sprawy ze skargi Z. [...] w S. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] marca 2015 r.; 2. zasądza od Ministra Skarbu Państwa na rzecz Z. w S. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu 23 lipca 2014 r. Z. [...] w S. złożyło do Wojewody [...] wniosek o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez J. M. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2014 r., nr [...], odmówił wszczęcia postępowania w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez J. M. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, położonej w miejscowości [...]. Postanowienie to stało się ostateczne.
Pismem z dnia 22 stycznia 2015 r. Z. [...] złożyło do Ministra Skarbu Państwa wniosek o stwierdzenie nieważności postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r.
Minister Skarbu Państwa postanowieniem z dnia [...] marca 2015 r. odmówił stwierdzenia nieważności postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r.
Na skutek wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Minister Skarbu Państwa postanowieniem z dnia [...] maja 2015 r. utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...] marca 2015 r.
Minister ustalił, że spadek po J. M., zmarłym w dniu [...] września 1970 r., na podstawie ustawy nabyli: córka M. K., córka R.M. córka Z. M. i syn W. M. po 2/10 części każdy z nich oraz wnuczka A.K. i wnuk S. G. po 1/10 części każdy z nich (postanowienie Sądu Rejonowego [...] z dnia [...] lutego 1993 r., [...]).
Spadek po Z. M. zmarłej w dniu [..] marca 1997 r., ostatnio stale zamieszkałej w S., na podstawie testamentu nabył w całości Z. [...] w S. (postanowienie Sądu Rejonowego w [...]z dnia [...] października 2000 r., [...]).
W ocenie Ministra Skarbu Państwa Wojewoda [...] powinien wszcząć postępowanie, a następnie po jego przeprowadzeniu wydać decyzję o odmowie potwierdzenia prawa do rekompensaty, z uwagi na to, że stroną postępowania jest osoba prawna i jako taka nie posiada obywatelstwa polskiego (art. 2 pkt 2 w zw. z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej - Dz. U. z 2014 r., poz. 1090). Wojewoda nie wszczął postępowania w sprawie, a także nie poinformował należycie strony o wymogach, jakie musi spełnić wnioskodawca, aby otrzymać prawo do rekompensaty. Powyższe spowodowało, że organ I instancji przedwcześnie uznał, że wnioskodawcy nie przysługuje przymiot strony. Postanowienie z dnia [...] sierpnia 2014 r. zostało wydane z naruszeniem art. 7, 8, 9 i 28 k.p.a. Nie budzi wątpliwości, iż organ I Instancji nie powinien był wydać postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie dotyczącej potwierdzenia prawa do rekompensaty. Z. [...], jako następca prawny Z. M., było uprawnione do złożenia wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty (art. 5 ust. 2 w zw. z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r.).
Do stwierdzenia nieważności decyzji (postanowienia), nie jest jednak wystarczający sam fakt naruszenia przepisów - naruszenie to musi mieć bowiem dodatkowo charakter rażący. Jednocześnie rażące naruszenie przepisów powinno, co do zasady, odnosić się do naruszenia przepisów prawa materialnego, a nie prawa procesowego.