Sprawa ze skargi H. W. w przedmiocie wymierzenia Ministrowi Infrastruktury grzywny w związku z niewykonaniem wyroku WSA w Warszawie , sygn. akt I SA/Wa 1844/04
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daniela Kozłowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Asesor WSA Mirosław Gdesz Protokolant Monika Chorzewska-Korczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi H. W. w przedmiocie wymierzenia Ministrowi Infrastruktury grzywny w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 1844/04 1. wymierza Ministrowi Infrastruktury grzywnę w wysokości 1.000 (jeden tysiąc) złotych płatną w terminie dwóch miesięcy od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem; 2. zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz H. W. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 29 stycznia 2008 r. H. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na niewykonanie przez Ministra Infrastruktury wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 2 marca 2006 r. sygn. akt I S.A./Wa 1844/04 i wymierzenie temu organowi grzywny. Skarżący wskazał, że urząd nie wywiązał się z nałożonego na niego obowiązku i niezgodnie z obowiązującymi przepisami prowadzi postępowanie przewlekle. Organ wskazuje, że powodem przekroczenia terminu załatwienia sprawy jest brak informacji od Wydziału Gospodarki Nieruchomościami Urzędu Miasta P. co do aktualności danych uzyskanych w 2003 r. w zakresie stanu prawnego nieruchomości. Istotne jest też, że jeszcze przed wyrokiem sądu organy prowadziły sprawę w sposób niedopuszczalnie przewlekły (postępowanie w sprawie zwrotu nieruchomości toczy się od 1999 r., a postępowanie o unieważnienie decyzji od 2002 r.). Ministerstwo Infrastruktury wraz z Urzędem Miasta P. działają na szkodę skarżącego.

Odpowiadając na skargę Minister Infrastruktury wniósł o jej oddalenie i wskazał m.in., że zawiadomieniem z 22 sierpnia 2007 r. Minister Budownictwa poinformował strony o prowadzeniu postępowania z wniosku H. W. o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z [...] września 1977 r. oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Prezydenta Miasta P. z [...] sierpnia 1977 r.

Pismem z 5 grudnia 2007 r. Minister Infrastruktury powiadomił strony, iż ze względu na konieczność ustalenia aktualnego stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości, a tym samym prawidłowego ustalenia wszystkich stron postępowania przewidywany termin rozpatrzenia wniosku nastąpi do 30 kwietnia 2008 r.

Pismem z 5 grudnia 2007 r. Ministerstwo Infrastruktury ponownie wystąpiło do Urzędu Miasta P. o udzielenie informacji o aktualnym stanie prawnym nieruchomości.

Od momentu doręczenia prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2006 r. organ nadzoru czynił starania w celu zebrania pełnego materiału dowodowego i ustalenia wszystkich stron postępowania. Wymagało to występowania do innych organów. O wszystkich czynnościach informowany był wnioskodawca i wskazywano przewidywany termin zakończenia postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Skarga jest uzasadniona. Zgodnie z art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia organowi grzywny.

Z powołanego wyżej przepisu wynikają dwie przesłanki, które muszą być spełnione łącznie aby sąd mógł wymierzyć organowi grzywnę. Po pierwsze, organ musi pozostawać w bezczynności po wyroku uchylającym zaskarżoną decyzję, a ponadto strona przed wniesieniem skargi wystąpiła do właściwego organu z pisemnym wezwaniem do wykonania wyroku. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie obie przesłanki zostały spełnione.

Strona 1/2