Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Marciniak (spr.) Sędziowie: WSA Dariusz Chaciński WSA Emilia Lewandowska Protokolant referent stażysta Małgorzata Sieczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lipca 2014 r. sprawy ze skargi T. B. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. po rozpatrzeniu odwołania T. B. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...], którą organ ten odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w S. z dnia [...] sierpnia 1962 r., nr [...] o przejęciu na rzecz Skarbu Państwa gospodarstwa rolnego o powierzchni [...] ha, położonego na terenie wsi Z., stanowiącego własność spadkobierców J. D.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w S. (dalej jako PPRN w S.) decyzją z dnia [...] sierpnia 1962 r., nr [...], orzekło o przejęciu na rzecz Skarbu Państwa gospodarstwa rolnego o powierzchni [...] ha, położonego na terenie wsi Z., stanowiącego własność spadkobierców J. D. Nieruchomość rolna przejęta została na podstawie art. 1 ustawy z dnia 15 lipca 1961 r., zmieniającej ustawę z dnia 13 lipca 1957 r., o zmianie dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym (Dz. U. z 1957 r. Nr 39, poz. 174 i z 1961 r. Nr 32, poz. 161) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1961 r. w sprawie opuszczonych gospodarstw rolnych (Dz. U. Nr 39, poz. 198).
Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności w/w decyzji PPRN w S., wystąpili S. M., A. D. i B. H., następcy prawni J. D. wskazując, że błędnie uznano gospodarstwo za opuszczone, ponieważ rodzina D. nie opuściła go dobrowolnie, ale została z niego wypędzona. Ponadto, organ administracji nie odszukał spadkobierców J. D., co uniemożliwiło im czynny udział w sprawie. Wnioskodawcy podnieśli także, iż decyzja PPRN w S. została wydana z rażącym naruszeniem prawa, ponieważ, według dokumentów posiadanych przez strony, powierzchnia przejętego gospodarstwa wynosiła [...] ha, a nie jak podano w decyzji [...] ha. W decyzji błędnie podano imię właściciela przejętego gospodarstwa ponieważ wpisane w niej było imię "j.", a odręcznie dopisano właściwe imię "J".
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z dnia [...] lutego 2010 r., nr [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji PPRN w S. z dnia [...] sierpnia 1962 r., a następnie na skutek wniosku B. H. oraz S. B. o ponowne rozpatrzenie sprawy decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję w całości i umorzył postępowanie administracyjne, wskazując, iż organem właściwym do rozpatrzenia przedmiotowej sprawy będzie wojewoda. W toku postępowania Minister ustalił ponadto, iż A. M., następca prawny S. M., występował z wnioskiem w przedmiocie sprostowania decyzji PPRN w S. z dnia [...] sierpnia 1962 r., która została sprostowana postanowieniem Agencji Nieruchomości Rolnych z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...], w ten sposób, iż w sentencji oraz w jej uzasadnieniu w wierszu pierwszym i czwartym w miejsce błędnie wpisanego słowa "J," wpisano "J.".
Wojewoda [...] rozpoznając wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji PPRN w S. wskazał, że przejęcie nieruchomości rolnej stanowiącej własność spadkobierców J. D. nastąpiło na podstawie art. 1 ustawy z dnia 15 lipca 1961 r. zmieniającej ustawę z dnia 13 lipca 1957 r. o zmianie dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym (Dz. U. Nr 32, poz. 161 r. ze. zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1961 r. w sprawie opuszczonych gospodarstw rolnych (Dz. U. Nr 39, poz. 198). Stosownie do art. 2 ustawy z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym, w brzmieniu nadanym w/w ustawą z dnia 15 lipca 1961 r., gospodarstwa rolne i działki określone w art. 15 ust. 1 dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r., jeżeli zostały opuszczone przez właściciela po 28 kwietnia 1955 r. oraz wszelkie inne gospodarstwa opuszczone przez właścicieli mogą być przejęte na własność państwa bez odszkodowania i w stanie wolnym od obciążeń z wyjątkiem służebności gruntowych których utrzymanie uznane zostanie za niezbędne. Zgodnie z § 1 ust. 1 w/w rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1961 r. za gospodarstwo rolne opuszczone uważa się gospodarstwo, na którym nie zamieszkuje ani jego małżonek dzieci lub rodzice, a przy tym gospodarstwo to nie jest w całości lub w części uprawiane oraz poddawane właściwym zabiegom agrotechnicznym przez właściciela bądź użytkownika albo dzierżawcę. Wojewoda [...] zauważył, że we wniosku skierowanym do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 stycznia 2008 r. strony wskazały, że na przedmiotowej nieruchomości nie było żadnych pomieszczeń i budynków, które zostały zniszczone w czasie wojny, w związku z czym wszyscy spadkobiercy J. D. opuścili przedmiotowe gospodarstwo. S. M. wraz z rodziną wyjechała do miejscowości R., powiat O., A. D. wstąpił do służby wojskowej i osiedlił się w G., gdzie założył rodzinę, natomiast Z. D. wyjechała do M., gdzie osiadła utrzymując się z pracy zarobkowej i gdzie zmarła.