Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daniela Kozłowska Sędziowie WSA Monika Nowicka Asesor WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant Małgorzata Kulińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi A. C. i M. Z. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] sierpnia 1999 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] czerwca 1999 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, po rozpatrzeniu wniosku A. Z. o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z dnia [...] sierpnia 1999 r., nr [...] utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] czerwca 1999 r., nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] grudnia 1954 r., nr [...] utrzymującej w mocy orzeczenie administracyjne Prezydium Rady Narodowej w Mieście W. z dnia [...] września 1954 r., nr [...] odmawiające M. C. przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...], oznaczonej nr hip. [...].
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Prezydium Rady Narodowej w Mieście W. orzeczeniem administracyjnym z dnia [...] września 1954 r. odmówiło M. C. przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...], oznaczonej nr hip. [...] . W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że odmowa przyznania tego prawa nastąpiła, z uwagi na przeznaczenie nieruchomości w planie zagospodarowania przestrzennego pod użyteczność publiczną.
W piśmie z dnia 4 listopada 1954 r., przekazującym odwołanie do Ministerstwa Gospodarki Komunalnej, Prezydium Rady Narodowej w Mieście W. poinformowało, że przedmiotowa nieruchomość przeznaczona jest pod Państwową [...] Szkołę [...].
Ministerstwo Gospodarki Komunalnej decyzją z dnia [...] grudnia 1954 r., nr [...] powyższe orzeczenie utrzymało w mocy.
W dniu 26 stycznia 1994 r. A. Z. spadkobierca M. C. złożył Ministrowi Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] grudnia 1954 r. i orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w Mieście W. z dnia [...] września 1954 r.
Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia [...] czerwca 1999 r. odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej z dnia [...] września 1954 r. i decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] grudnia 1954 r.
Od powyższej decyzji A. Z. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, w którym podniósł, że orzeczenie opiera się planie zagospodarowania przestrzennego, który nie był szczegółowym planem zagospodarowania jakiemu odpowiada sformułowanie dekretu "plan zabudowania", ponieważ taki plan pochodzi z 1931 r.
Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia [...] sierpnia 1999 r. utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] czerwca 1999 r. W uzasadnieniu organ wskazał, że w dacie badanej w trybie nadzoru decyzji obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Nr [...], który przewidywał przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości pod budynki i urządzenia użyteczności publicznej na cele kulturalno - oświatowe, z pozostawieniem 75% powierzchni niezabudowanej urządzonej jako ogrody, boiska, dziedzińce.
Jak wynika z akt sprawy obecnie część przedmiotowej nieruchomości znajduje się we władaniu Akademii [...] im. [...], a pozostałą jej część stanowią drogi.
Organ zauważył, że nie można zgodzić się z twierdzeniem wnioskodawcy, iż dla tej nieruchomości, obowiązującym w dacie wydania decyzji, był "Ogólny plan zabudowania Miasta W." zatwierdzony przez Ministerstwo Robót Publicznych w dniu 11 sierpnia 1931 r. (nr [...]), wydany na podstawie art. 23-28 rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanym i zabudowaniu osiedli (Dz. U. z 1939 r. Nr 34, poz. 216).