Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska, Sędziowie sędzia WSA Iwona Kosińska, sędzia WSA Monika Sawa (spr.), Protokolant starszy specjalista Dorota Stromecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2019 r. sprawy ze skarg C. K. i [...] Stowarzyszenia [...] w [...] na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz C. K. i [...] Stowarzyszenia [...] w [...] kwoty po 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z [...] kwietnia 2019 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej: Minister/organ) działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 z późn. zm. dalej: kpa) w zw. z art. 16 ustawy z 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r. poz. 935) oraz art. 9 ustawy z 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.u. z 2017 r., poz. 2097, dalej ustawa z 8 lipca 2005 r.), po rozpatrzeniu odwołania C. K. od decyzji Wojewody [...] nr [...] z [...] stycznia 2019 r. znak [...], odmawiającej potwierdzenia ww. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości gruntowych w postaci ziemi ornej, rezerwatu, parku oraz nieruchomości budynkowych wchodzących w skład majątku [...] ([...]) położonego w powiecie [...], woj. [...], poza obecnymi granicami RP tj: pałacu, oficyn, [...] dużych domów, mleczarni, [...] dużych obór, cielętnika, serowarni, stajni, wozowni z garażem na samochód, stodoły, świniarni, kurnika, magazynu, lodowni, magazynu na zboże, stawu, mostu, młyna, kaplicy, katakumb pod kaplicą, kuźni i bani, utrzymał w mocy ww. decyzje Wojewody [...].
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
W dniu [...] grudnia 2008 r. C. K., spadkobierca po F. K., złożyła do Wojewody [...] wniosek o wydanie decyzji w sprawie rekompensaty za nieruchomości pozostawione poza obecnymi granicami RP.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...] potwierdził C. K. prawo do otrzymania rekompensaty z tytułu pozostawienia poza obecnymi granicami RP przez F. K. majątku [...] ([...]), pow. [...], woj. [...], w skład którego wchodziła leśna parcela o łącznej pow. [...] ha oraz jednocześnie, w pkt [...] decyzji odmówił C. K. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez F. K. nieruchomości w majątku [...] ([...]), pow. [...], woj. [...] w pozostałym zakresie. Od tej decyzji strona złożyła odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie uchybionego terminu.
Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] października 2012 r., nr [...] uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...] w całości oraz przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi wojewódzkiemu. W uzasadnieniu decyzji Minister Skarbu Państwa wskazał, iż organ wojewódzki powinien podjąć próbę konwalidacji oświadczeń świadków C. B., M. R. oraz S. B. Następnie Wojewoda [...] powinien ocenić cały zebrany w sprawie materiał dowodowy razem ze zgromadzoną dokumentacją fotograficzną zabudowań majątku [...] ([...]). Organ ll instancji wskazał również, że w przypadku ustalenia, iż do zabudowań pozostawionych oraz znajdujących się pod nimi gruntów przysługiwało skarżącej prawo własności, ewentualne wątpliwości, co do powierzchni budynków, organ wojewódzki powinien rozwiązać powołując biegłego z zakresu budownictwa, który w swojej opinii wypowie się, co do możliwości jej ustalenia.