Skarżący nie przedstawił także dowodów potwierdzających prawo własności do nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami RP. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z 8 lipca 2005 r. do wniosku należy załączyć dowody, które świadczą o pozostawieniu nieruchomości poza obecnymi granicami RP. Dowodami mogą być w szczególności dokumenty wskazane w ust. 4 tego przepisu lub oświadczenia świadków złożone w warunkach wskazanych w ust. 5 przepisu.
Należy podzielić stanowisko organu, że oświadczenia świadków S. L. i A. W. nie spełniają wymogów z art. 6 ust. 5 ustawy, gdyż nie zostały złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Nie wiadomo także czy świadkowie są, czy też nie są osobami bliskimi dla właściciela lub spadkobiercy ubiegającego się o potwierdzenie prawa do rekompensaty, a także nie wynika z nich, czy świadkowie zamieszkiwali w miejscowości, w której znajdują się nieruchomości pozostawione poza obecnymi granicami RP lub w miejscowości sąsiedniej. Wprawdzie oświadczenia takie mogą stanowić dowód uzupełniający, jednakże nie mogą one stanowić jedynego dowodu na okoliczność pozostawionego mienia. W sytuacji, gdy brak jest urzędowego odpisu mienia bądź orzeczenia wydanego przez Państwowy Urząd Repatriacyjny, dowodem na okoliczność pozostawienia mienia mogą być tylko oświadczenia świadków złożone w wymaganej prawem formie. Powyższe oznacza, że oświadczenia S. L. i A. W. nie mogą stanowić dowodu samoistnego w sprawie o potwierdzenie prawa do rekompensaty.
Zważyć należy, że Wojewoda [...], wypełniając obowiązki z art. 77 § 1 kpa, podjął z urzędu szereg czynności mających na celu dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego oraz zebranie materiału dowodowego i wystąpił do archiwów polskich i zagranicznych w celu pozyskania dokumentów świadczących o pozostawionym mieniu. Jednak pomimo podjętych działań - nie udało się odnaleźć dowodów świadczących o przysługiwaniu K. F. prawa własności do nieruchomości pozostawionych w miejscowości S., powiat [...], województwo [...]. Zważyć należy, że to na stronie spoczywa obowiązek udowodnienia przesłanek umożliwiających uwzględnienie wniosku.
Odnosząc się do zarzutu dotyczącego nieuwzględnienia w prowadzonym postępowaniu kserokopii operatu szacunkowego wyceny mienia zabużańskiego z 2004 r., należy zauważyć, że nie stanowi on dokumentu urzędowego potwierdzającego stan prawny nieruchomości pozostawionej poza obecnymi granicami RP.
Mając na uwadze wszystkie wyżej wskazane okoliczności Sąd uznał, że zaskarżona decyzja i decyzja organu I instancji są zgodnie z prawem. Dlatego na podstawie art. 151 ppsa Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.