Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Marciniak, Sędziowie sędzia WSA Magdalena Durzyńska, sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.), Protokolant starszy specjalista Dorota Stromecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie prawa do rekompensaty oddala skargę
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] czerwca 2018 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2018 r., nr [...], którą organ ten potwierdził [...] prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez [...] nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości [...], gmina [...], powiat [...], województwo [...], obecnie [...], składającej się z działki o powierzchni [...] zabudowanej domem mieszkalnym, murowanym, krytym blachą o 9 ubikacjach o powierzchni użytkowej [...], młynem motorowym o 2 parach kamieni i 1 parze walców o powierzchni użytkowej [...] oraz murowanymi, krytymi blachą zabudowaniami gospodarczymi, tj. stodołą o powierzchni użytkowej [...], oborą/chlewem o powierzchni użytkowej [...] oraz magazynem/spichlerzem o powierzchni użytkowej [...] (punkt I decyzji), natomiast odmówił [...] prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez [...] nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości [...] w pozostałym zakresie wniosków [...] z dnia [...] marca 1990 r., [...] grudnia 1992 r. oraz [...] grudnia 2008 r. o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez [...] nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (punkt II decyzji).
Równocześnie organ odwoławczy utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] października 2014 r., nr [...].
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że [...] zwróciła się do Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej o zwrot młyna i tartaku z gospodarstwem rolnym w [...] przekazanego przez Państwowy Urząd Repatriacyjny [...] w zamian za gospodarstwo rolne pozostawione w [...]. Wniosek ten Ministerstwo potraktowało jako wniosek o przyznanie ekwiwalentu za mienie pozostawione poza granicami kraju i przekazało do Urzędu Wojewódzkiego w [...], a następnie wniosek ten został przekazany kolejno do Urzędu Rejonowego w [...], Urzędu Rejonowego w [...] i Urzędu Miasta [...]. Następnie wnioskiem z dnia [...] grudnia 1992 r. [...] zwróciła się do Urzędu Rejonowego w [...] o ekwiwalent za mienie pozostawione poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej przez [...]. Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2004 r. Prezydent Miasta [...] przekazał Wojewodzie [...], zgodnie z właściwością, wniosek [...] w zakresie nieruchomości pozostawionej przez [...].
Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2008 r. [...] zwróciła się do Wojewody [...] o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w [...] przez [...].
Organ wymienił i opisał zgromadzone w sprawie dokumenty, w tym dokumenty potwierdzające prawa wnioskodawczyni jako spadkobiercy po [...], poświadczenie posiadania obywatelstwa polskiego przez [...] w dniu 1 września 1939 r., uwierzytelnioną kopię orzeczenia Państwowego Urzędu Repatriacyjnego Wojewódzkiego Oddziału w [...] z dnia [...] września 1945 r., potwierdzoną za zgodność z oryginałem kserokopię "wykazu majątków od 100 ha w górę położonych w pow. [...]" sporządzonego przez Starostę powiatowego [...] dla Dowództwa Okręgu Korpusu oraz "wykazu gospodarstw hodowlano rybnych" sporządzonego przez Urząd Wojewódzki [...] dla Dowództwa Okręgu Korpusu, imienny spis producentów posiadających gospodarstwo rolne ponad 50 ha w powiecie [...] sporządzony przez Starostwo Powiatowe [...], arkusz posiadłości gruntowej w m. [...] liczba księgi zam. [...], której posiadaczem był [...] oraz arkusz posiadłości gruntowej w m. [...] liczba karty księgi gruntowej [...], której posiadaczem był [...].