Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie WSA Jolanta Dargas (spr.) WSA Anna Wesołowska Protokolant specjalista Joanna Pleszczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi R. M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie dotyczącej uwłaszczenia przedsiębiorstwa 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz skarżącego R. M. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] Minister Infrastruktury i Rozwoju utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji uwłaszczeniowej.
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny i prawny:
Wojewoda [...] działając na podstawie art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, decyzją z dnia [...] sierpnia 1991r. nr [...] stwierdził nabycie z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. przez [...] P. w G. prawa użytkowania wieczystego gruntu oznaczonego nr [...] i [...] o pow. [...] ha położonego w G. oraz nr [...] o pow. [...] ha położonego w W. oraz nieodpłatne nabycie własności budynków i urządzeń znajdujących się na tym gruncie.
Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2012 r. R. M. wystąpił o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji w części dotyczącej działki nr [...].
Minister Infrastruktury i Rozwoju decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] stwierdził nieważność ww. decyzji Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 1991r. w części dotyczącej działki nr [...].
Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożył R. M. podnosząc, że decyzja Wojewody [...] wywołała nieodwracalny skutek, gdyż na jej podstawie doszło do obrotu prawem użytkowania wieczystego co do przedmiotowego gruntu.
Rozpatrując ponownie sprawę Minister Infrastruktury i Rozwoju wskazał, że działka nr [...] objęta uwłaszczeniem wchodziła w skład działki katastralnej nr [...] objętej m.in. decyzją Wojewody [...] z dnia [...] marca 2007 r., w której stwierdzono, że m.in. część działki nr [...] nie podpadała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej.
W związku z powyższym Minister stwierdził, że działka nr [...] nie przeszła na własność Skarbu Państwa w trybie dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej, a tym samym w dniu 5 grudnia 1990 r. stanowiła własność osób fizycznych.
Organ nadzoru ustalił, że stanowiła ona własność H. M., której następcą prawnym jest R. M.
Mając powyższe na uwadze oraz to, że zgodnie z treścią art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. uwłaszczeniu podlegały jedynie grunty stanowiące w dniu 5 grudnia 1990 r. własność Skarbu Państwa lub gminy, Minister stwierdził, że decyzja Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 1991 r. w części dotyczącej działki nr [...] zawiera wadę, o której mowa w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., gdyż rażąco narusza prawo, tj. art. 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r., ponieważ w dniu 5 grudnia 1990 r. przedmiotowy grunt nie stanowił własności Skarbu Państwa lub gminy, a co za tym idzie nie mógł być przedmiotem uwłaszczenia.
Minister podniósł, że zgodnie z art. 156 § 2 k.p.a. nie stwierdza się nieważności decyzji w sytuacji, gdy zaistniały nieodwracalne skutki prawne. Wówczas organ administracji ogranicza się do stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa.
Organ nadzoru wskazał, że nieodwracalność skutków prawnych następuje wtedy, gdy skutki prawne decyzji nie mogą być zniesione w drodze postępowania administracyjnego. Jeżeli zaś organ administracji może odwrócić skutki prawne wywołane przez decyzję administracyjną dotkniętą wada nieważności, oznacza to, że nie maja one charakteru nieodwracalnego.