Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas (spr.) Sędziowie: WSA Bożena Marciniak WSA Anna Wesołowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 18 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi A. L., P. L., M. P., P. P., M. B., A. B., J. B. i W. B. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] lipca 2018r. nr [...] Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2018r. nr [...] o odmowie wznowienia postępowania.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny i prawny:

Pismem z dnia 30 października 1987 r. J. R. wystąpił do Urzędu Dzielnicy [...] o udzielenie ekwiwalentu w formie domu do remontu lub działki pod zabudowę za mienie pozostawione na terenach kresów wschodnich.

W aktach sprawy znajduje się wyrok Sądu Rejonowego dla [...] Wydział [...] Cywilny z dnia [...] kwietnia 1991r. sygn. akt [...] ustalający, że J. R. pozostawił na dawnych terenach państwa polskiego w miejscowości [...], pow. [...], gmina [...], woj. [...] następujące mienie: ziemie orne o pow. 500 ha, dwór drewniany kryty papą wybudowany w latach 50-60 tych XIX wieku składający się z 12 pokoi o pow. 400 m2, budynków gospodarczych w tym; stodoły drewnianej krytej gontem o pow. 400 m2, maneżu drewnianego, drewutni, domku administracyjnego drewnianego krytego blachą o pow. 100 m2, obory drewnianej, stajni krytej blachą drewnianą ze stanowiskami dla 12 koni, spichlerza drewnianego, chlewni drewnianej krytej papą z 11 klatkami na około 20 sztuk trzody chlewnej, kurnika drewnianego krytego gontem o pow. 100 m 2, oficyny drewnianej krytej gontem o pow. 100 m2, domku ogrodnika drewnianego krytego papą o pow. 100 m2, cewszaków drewnianych na cztery rodziny krytych papą o pow. około 150 m2.

Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego dla [...] Wydział [...] Cywilny z dnia [...] marca 1996r. sygn. akt [...] po zmarłym w dniu [...] listopada 1995 r. w [...] J. R. synu B. i J. spadek na podstawie ustawy nabyli: żona M. R. oraz synowie - J. R. i J. R. po 1/3 spadku każde z nich.

Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego dla [...] Wydział [...] Cywilny z dnia [...] listopada 2000 r., sygn. akt [...] po zmarłym w dniu [...] sierpnia 2000 r. w [...] J. R. spadek na podstawie ustawy nabył J. R. w całości.

Decyzją nr [...] z dnia [...] października 2015 r. Wojewoda [...] na podstawie art. 5 ust. 2 i art. 8 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. oraz art. 104 k.p.a. stwierdził, że J. R. posiada prawo do rekompensaty (w udziale wynoszącym 1/3 wartości majątku) z tytułu pozostawienia przez J. R. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości [...], gmina [...], powiat [...], woj. [...].

W dniu [...] listopada 2017 r. do [...] Urzędu Wojewódzkiego wpłynął wniosek, na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a., A. L., P. L., M. P., P. P., M. B., J. B. i W. B. o wznowienie postępowania zakończonego ww decyzją Wojewody [...], w którym podniesiono, że Wojewoda wydając ww. decyzję pominął wnioskodawców.

Postanowieniem nr [...] z dnia [...] kwietnia 2018 r. Wojewoda [...] na podstawie art. 148 § 1 i 2 oraz art. 149 § 3 k.p.a. odmówił wznowienia postępowania w sprawie z wniosku J. R. o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w majątku [...], woj. [...]. W uzasadnieniu organ wojewódzki podał, że wnioskodawcy nie posiadają przymiotu strony w toczącym się postępowaniu, gdyż zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. osobami takimi mogą być tylko właściciele lub współwłaściciele, spełniający wymogi określone w art. 2 ww. ustawy albo niektórzy z nich, wskazani przez pozostałych współwłaścicieli, a w przypadku śmierci właściciela nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, prawo do rekompensaty przysługuje wszystkim spadkobiercom albo niektórym z nich, wskazanym przez pozostałych spadkobierców, jeżeli spełniają wymóg określony w art. 2 pkt 2 ww. ustawy.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji