Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Skiba Sędziowie: WSA Elżbieta Lenart (spr.) WSA Magdalena Durzyńska po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. S. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem z [...] czerwca 2019 r., nr [....], Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po rozpatrzeniu wniosku [...][...] (dalej jako skarżąca) o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Wojewody [...] z [...] września 2013 r., nr [...] "[...]", w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości położonej poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że Wojewoda [...] decyzją z [...] września 2013 r., nr [...] "[...]", odmówił potwierdzenia skarżącej prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez [...][...] nieruchomości położonej poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej we [...] przy ul. [...][...], województwo [....].
W związku z niepodjęciem przesyłki w terminie oraz powtórnym zawiadomieniu o możliwości jej odebraniu w terminie nie dłuższym niż 14 dni od daty pisemnego zawiadomienia, zgodnie z treścią art. 44 k.p.a. doręczenie zostało uznane za dokonane, a przedmiotowa decyzja pozostawiona w aktach sprawy.
Organ wskazał również, że od powyższej decyzji strona nie złożyła odwołania w ustawowym terminie, w związku z czym decyzja organu I instancji stała się ostateczna.
Następnie wnioskiem z dnia [...] stycznia 2019 r. skarżąca wystąpiła do Wojewody [....] o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od ww. decyzji Wojewody [...] z [...] września 2013 r. Wniosek skarżącej wraz z aktami sprawy przekazany został Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji przy piśmie z [...] lutego 2019 r.
Minister pismami z [...] lutego 2019 r. i z [....] kwietnia 2019 r. wezwał stronę do uzupełnienia braków ww. wniosku.
Wykonując wezwanie organu, skarżąca w dniu [...] kwietnia 2019 r. złożyła uzupełniony wniosek z [...] stycznia 2019 r. o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od ww. decyzji Wojewody [...] wraz z odwołaniem od tej decyzji.
Następnie pismem z [...] maja 2019 r. Minister wezwał stronę do złożenia dokumentów potwierdzających przekazanie do organu wojewódzkiego informacji o zmianie adresu - w terminie 14 dni od dnia otrzymania pisma.
Przedmiotowe dokumenty nie zostały przez skarżącą przekazane.
Minister, w wyniku rozpatrzenia wniosku, zaskarżonym postanowieniem z [...] czerwca 2019 r., nr [.....], odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od ww. decyzji Wojewody [...].
Wskazał, że organ administracji publicznej jest obowiązany przywrócić termin, gdy zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:
1) zainteresowany złożył wniosek o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminu,
2) uchybienie terminowi nastąpiło bez winy zainteresowanego i brak winy zostanie uprawdopodobniony,
3) zainteresowany dopełnił czynności, dla której określony był termin jednocześnie ze złożeniem wniosku o przywrócenie terminu.
Zaznaczył, że wprawdzie brak winy w uchybieniu terminowi zainteresowany winien uprawdopodobnić, a nie udowodnić - co świadczy o odformalizowaniu i uproszczeniu postępowania i co ma być udogodnieniem dla zainteresowanego - lecz jednocześnie uprawdopodobnienie winno dotyczyć takich okoliczności, które pozwalają na przyjęcie braku winy strony w uchybieniu terminu. Zatem aby przywrócić termin strona powinna wskazać takie okoliczności, których wystąpienie było niezależne od jej woli i uniemożliwiało jej dopełnienie czynności. Ponadto powinna wskazać okoliczności świadczące o podjęciu działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu.