Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Sędziowie WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.) WSA Przemysław Żmich Protokolant specjalista Jolanta Dominiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi T. S., R. S., K. A., L. K. i J. A. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...], 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz T. S., R. S., K. ., L. K. i J. A. solidarnie kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z [...] sierpnia 2018 r. nr [...], Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (D.U. 2017, poz. 1257 ze zm.), dalej "K.p.a." utrzymał w mocy decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] grudnia 2017 r., znak: [...]. Decyzją tą umorzono postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z [...] września 1991 r. [...], którą stwierdzono nabycie przez Miasto [...] z mocy prawa, nieodpłatnie własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów nr ew. [...], obr. [...], dla której prowadzona jest księga wieczysta nr [...].
Stan sprawy przedstawiał się w sposób następujący.
WW decyzją Wojewoda [...] stwierdził nabycie przez Miasto [...] z mocy prawa, nieodpłatnie własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów nr [...], obr. [...], dla której prowadzona jest księga wieczysta nr [...]. Decyzja ta stała się ostateczna.
T. S., R. S., K. A., L. K. i J. A., dalej "Skarżący" wnieśli pismem z [...] lipca 2008 r. o stwierdzenie nieważności ww decyzji Wojewody [...]. Zdaniem Skarżących decyzja została wydana z rażącym naruszeniem art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. w zw. z art. 18 ust. 1 przepisów wprowadzających ustawę o samorządzie terytorialnym i pracownikach samorządowych (D.U. 1990, Nr 32, poz. 191 ze zm.), dalej "ustawa", poprzez wydanie jej w sytuacji gdy nieruchomość której decyzja dotyczyła nie stanowiła [...] maja 1990 r. w części odpowiadającej udziałowi K. A. tj. w udziale [...] części własności Skarbu Państwa, skierowanie jej do osoby niebędącej stroną w sprawie, nie zawiadomienie o sprawie i nie doręczenie decyzji stronie (naruszenie art. 156 § 1 pkt 4 w zw. z art. 28 K.p.a.); nie doręczenie decyzji T. S., naruszenie art. 7,77 § 1, 80 i 107 § 3 K.p.a. poprzez zaniechanie ustalenia rzeczywistego stanu prawnego nieruchomości, nie sporządzenia uzasadnienia decyzji, które nie pozwala na jej kontrolę.
Zdaniem Skarżących nieruchomość została bezprawnie przejęta przez Skarb Państwa na podstawie przepisów dekretu PKWN z 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (D.U.1945, Nr 3 poz 13), dalej "dekret". Potwierdza to wyrok Sądu Okręgowego w [...] z [...] kwietnia 2005 r. [...] i wyrok Sądu Apelacyjnego w [...] z [...] grudnia 2005 r, [...]. Wynika z nich, że nieruchomości należące do K. nie mogły z mocy prawa przejść na rzecz Skarbu Państwa. Skarżący przyznali, że księgi wieczyste nie odzwierciedlały rzeczywistego stanu faktycznego i prawnego nieruchomości to jednak nie zwalniało to Wojewody [...] od zbadania czy stan ten jest zgodny z rzeczywistym stanem prawnym.
Organ, rozpoznając sprawę przyznał, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające tylko mienie ogólnonarodowe (państwowe) stawało się z dniem wejścia w życie tej ustawy z mocy prawa mieniem właściwych gmin. Jeżeli nieruchomość stanowiła własność osób fizycznych lub prawnych była ona wyłączona z komunalizacji. Istotny był stan na datę wejścia w życie ustawy tj. 27 maja 1990 r. Zdaniem organu Skarżący nie mają interesu prawnego w żądaniu stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej.