Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas Sędziowie: WSA Bożena Marciniak (spr.) WSA Joanna Skiba po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 29 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi M. O. i M. A. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyjaśnienia treści orzeczenia oddala skargę.
Postanowieniem z [...] lipca 2020 r., nr [...], po rozpatrzeniu zażalenia M.O. i M.A., Wojewoda [...] utrzymał w mocy postanowienie Prezydenta [...] z [...] maja 2020 r., nr [...], o odmowie wyjaśnienia treści orzeczenia.
Zaskarżone postanowienie zostało wydane w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Wnioskiem z [...] lipca 2019 r. M.O. i M.A. wystąpili o wyjaśnienie wątpliwości co do treści orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w [...] z [...] kwietnia 1953 r., nr [...], poprzez wyjaśnienie czy orzeczenie to obejmowało dawne nieruchomości hipoteczne "[...]".
Postanowieniem z [...] maja 2020 r. Prezydent [...] odmówił wyjaśnienia treści orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w [...] z [...] kwietnia 1953 r.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyli M.O. i M.A. podnosząc, że zaskarżonym rozstrzygnięciem pozbawiono ich możliwości ochrony konstytucyjnego prawa własności.
Postanowieniem z [...] lipca 2020 r. Wojewoda [...] utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji z [...] maja 2020 r.
Uzasadniając swoje stanowisko Wojewoda wskazał, że w myśl art. 113 § 2 kodeksu postępowania administracyjnego (k.p.a.) organ, który wydał decyzję, wyjaśnia w drodze postanowienia na żądanie organu egzekucyjnego lub strony, wątpliwości co do treści decyzji. Natomiast zgodnie z art. 126 k.p.a. przepis ten stosuje się odpowiednio również do postanowień.
Wojewoda podkreślił, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych organ administracji może na podstawie omawianego art. 113 § 2 k.p.a. rozstrzygać jedynie wątpliwości co do treści orzeczenia. Organ nie rozstrzyga zaś wątpliwości strony powstałych na tle interpretacji i przepisów prawa. Oznacza to, że organ ma w tej kwestii ograniczone pole działania wyłącznie do wyjaśnienia stronie zgłoszonych przez nią wątpliwości co do użytych w decyzji wyrażeń, niejasnych sformułowań bądź zastosowanych skrótów utrudniających ustalenie sensu rozstrzygnięcia. Przy tym wyjaśnienie nie może w żaden sposób nadrabiać braków decyzji - tak osnowy, jak i uzasadnienia.
W ocenie organu, istotnym jest również to, że wyjaśnienie wątpliwości co do treści decyzji odnosić się może wyłącznie do tego, co stanowiło treść decyzji w chwili jej wydania i nie wprowadza jakichkolwiek nowych treści. W tym trybie nie można więc domagać się wyjaśnienia zagadnień nie będących przedmiotem rozstrzygnięcia ani żądać od organu udzielenia odpowiedzi na pytania strony wykraczające poza treść i zakres wydanej decyzji. Instytucja ta nie służy zatem do uzupełniania na żądanie strony decyzji co do rozstrzygnięcia (osnowy), do czego właściwy jest tryb przewidziany w art. 111 § 1 k.p.a.
Wobec powyższego, organ uznał, że wyjaśnienie wnioskodawcom wątpliwości co do treści orzeczenia o wywłaszczeniu z [...] kwietnia 1953 r. - poprzez wskazanie, "czy orzeczenie obejmowało dawne nieruchomości hipoteczne "[...]" - nie stanowi zagadnienia, które może być wyjaśnione w trybie art. 113 § 2 k.p.a.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższe postanowienie wnieśli M.O. i M.A. wnosząc o jego uchylenie.