Sprawa ze skargi T. K., A. W., M. W., R. W. i W. M. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta W. wyroku WSA w Warszawie , sygn. akt I SAB/Wa 139/15
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Dorota Apostolidis Sędzia WSA Joanna Skiba Protokolant specjalista Inga Szcześniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi T. K., A. W., M. W., R. W. i W. M. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia [...] lipca 2015 r., sygn. akt I SAB/Wa 139/15 1. wymierza Prezydentowi W. grzywnę w wysokości [...] ([...]) złotych; 2. stwierdza, że bezczynność organu w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Prezydenta m.st. Warszawy solidarnie na rzecz T. K., A. W., M. W., R. W. i W. M. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/2

T. K., M. W., A. W., R. W. i W. M. wnieśli skargę na niewykonanie przez Prezydenta W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 lipca 2015 r., sygn. akt I SAB/Wa 139/15. Wyrokiem tym Sąd zobowiązał Prezydenta W. do rozpoznania wniosku skarżących o odszkodowanie za nieruchomość położoną w W. przy ulicy L., hip. "Nieruchomość [...] nr [...]" w terminie pięciu miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy (pkt 1 wyroku) oraz stwierdził, że bezczynność Prezydenta nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa (pkt 2 wyroku).

Skarżący w złożonej skardze wnieśli o wymierzenie organowi grzywny w wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim oraz stwierdzenie, że bezczynność Prezydenta W. miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Ponadto, wnieśli o zasądzenie od organu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu skargi wskazali, że prawomocnym wyrokiem z 10 lipca

2015 r. sygn. akt I SAB/Wa 139/15 Sąd zobowiązał organ do rozpoznania wniosku o odszkodowanie za przedmiotową nieruchomość, w terminie pięciu miesięcy od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem. Zaznaczyli, że pomimo upływu zakreślonego przez Sąd terminu Prezydent nie zakończył postępowania. Wskazali, że pismem z [...] października 2017 r. wezwali Prezydenta W. do wykonania wyroku. Zaznaczyli, że do dnia wniesienia skargi Prezydent nie wydał decyzji.

Odpowiadając na skargę Prezydent W. wniósł o jej oddalenie. Wyjaśnił, że przedmiotowa nieruchomość została objęta działaniem dekretu z 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Wskazał, że opóźnienia w rozpoznawaniu spraw są spowodowane m.in. bardzo dużą ilością wpływającej korespondencji w tego rodzaju sprawach. Waga tych spraw, stopień ich skomplikowania oraz złożoność okoliczności, które powinny być ustalone w toku prowadzonych postępowań nie pozwalają na dotrzymanie ustawowych terminów przewidzianych na ich rozpatrzenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga jest uzasadniona.

Przedmiotowa skarga została wniesiona w trybie art. 154 § 1 P.p.s.a. Przepis ten stanowi, że w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny.

Z powołanego przepisu wynikają zatem dwie przesłanki, które muszą zostać spełnione łącznie, aby sąd administracyjny mógł organowi administracji publicznej wymierzyć grzywnę. Po pierwsze, organ musi pozostawać w bezczynności po wyroku uwzględniającym skargę (wydanym na podstawie art. 149 P.p.s.a.) i zobowiązującym organ do wydania w określonym terminie stosownego aktu lub dokonania czynności. Po drugie, strona przed wniesieniem skargi musi wystąpić do właściwego organu z pisemnym wezwaniem do wykonania wyroku. W rozpoznawanej sprawie obie wskazane wyżej przesłanki zostały spełnione.

Strona 1/2