Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wesołowska Sędziowie WSA Iwona Kosińska (spr.) WSA Elżbieta Sobielarska Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] września 2018 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] lipca 2018 r., nr [...] umarzającą postępowanie w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez [...] nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości [...], gmina [...], powiat [...], w byłym województwie [...].
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] lipca 2018 r. umorzył postępowanie w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez [...] nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z niezłożeniem w ustawowym terminie wniosku o podjęcie postępowania zawieszonego postanowieniem Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2014 r.
Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, [...] złożyła odwołanie od decyzji Wojewody [...] umarzającej postępowanie.
Po rozpatrzeniu złożonego odwołania Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził, że nie może ono zostać uwzględnione. W uzasadnieniu zajętego stanowiska organ odwoławczy wyjaśnił, że wnioskiem z dnia [...] sierpnia 1989 r. [...] wystąpili do Urzędu Miejskiego w [...] o przyznanie rekompensaty z tytułu pozostawienia przez [...] poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości położonej we wsi [...]. Pismem z dnia [...] października 2008 r. [...] (jako następca prawny [...]) ponowiła wniosek w przedmiotowej sprawie. Wojewoda [...] pismem z dnia [...] lipca 2009 r. wezwał [...] do uzupełnienia braków wniosku w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia wezwania, po czym pismem z dnia [...] października 2014 r. ponownie wezwał wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku o niezbędne w sprawie dokumenty, pouczając o treści art. 98 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (t.j. z 2017 r. Dz. U. poz. 1257, ze zm.), zgodnie z którym organ administracji publicznej może zawiesić postępowanie, jeżeli wystąpi o to strona, na której żądanie postępowanie zostało wszczęte, a nie sprzeciwiają się temu inne strony oraz nie zagraża to interesowi społecznemu, przy czym jeżeli w okresie trzech lat od daty zawieszenia postępowania żadna ze stron nie zwróci się o podjęcie postępowania, żądanie wszczęcia postępowania uważa się za wycofane (§ 2).
Minister wskazał, że Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] listopada 2014 r. na wniosek [...] z dnia [...] listopada 2014 r. zawiesił postępowanie w sprawie wydania decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez [...] nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Pismem z dnia [...] listopada 2017 r. [...] wystąpiła z wnioskiem o podjęcie postępowania w sprawie potwierdzenia prawa do przedmiotowej rekompensaty. Po czym, w związku ze śmiercią [...] przedłożyła na wezwanie organu akt poświadczenia dziedziczenia Repertorium [...] nr [...] z dnia [...] czerwca 2018 r., z którego wynika, że [...] nabyła spadek w całości. Na podstawie art. 105 § 1 w związku z art. 98 § 2 kpa, Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] lipca 2018 r. umorzył przedmiotowe postępowanie w sprawie o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez [...] nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.