Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie umorzenia wznowionego postępowania administracyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska Sędziowie WSA Jolanta Zdanowicz asesor WSA Maria Tarnowska (spr.) Protokolant Bożena Dąbkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2006 r. sprawy ze skargi A. D., A. J., K. R. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] listopada 2004 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia wznowionego postępowania administracyjnego oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/6

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, decyzją z dnia [...] listopada 2004 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania A. D., A. Je. i K. R. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...]czerwca 2004 r. nr [...], odmawiającej uchylenia decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 1992 r. i umarzającej postępowanie administracyjne w sprawie wszczętej postanowieniem Wojewody [...] z dnia [...] listopada 1994 r. o wznowieniu postępowania administracyjnego zakończonego decyzją Wojewody [...] z dnia [...] lutego 1992 r. - uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej odmowy uchylenia decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 1992 r. i w tej części umorzył postępowanie przed organem pierwszej instancji.

W uzasadnieniu Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji podał, że Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2004 r., z powołaniem się na art. 151 § 1 w związku z art. 149 § 2 kpa, po wznowieniu - postanowieniem Wojewody [...] z dnia [...] listopada 1994 r. - postępowania w tej sprawie, odmówił uchylenia decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 1992 r. orzekającej o przejściu z mocy prawa na rzecz Parafii Katolickiej p.w. [...] w P. własności nieruchomości położonej w P. przy ul. [...], oznaczonej jako działka ewidencyjna nr [...] o powierzchni [...] ha i orzekł o umorzeniu postępowania w sprawie, twierdząc w uzasadnieniu, że Wojewoda [...] działając na podstawie art. 60 ust. 1 pkt 5 i ust. 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) decyzją z dnia [...] lutego 1992 r. stwierdził przejście z mocy prawa własności nieruchomości położonej w P. przy ul. [...], stanowiącej działkę nr [...] o powierzchni [...] ha na rzecz Parafii Katolickiej p.w. [...] w P.

W dniu 14 października 1994 r. A. D., A. J., K. R. i N. S., powołując się na art. 145 § 1 pkt 1 i 4 kpa, wystąpili z wnioskiem o wznowienie postępowania administracyjnego, zakończonego wyżej wymienioną decyzją z dnia [...] lutego 1992 r.

Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] listopada 1994 r. wznowił postępowanie administracyjne, a następnie po rozpatrzeniu sprawy decyzją z dnia [...] marca 1995 r. odmówił uchylenia swojej decyzji z dnia [...] lutego 1992 r. uznając, że argumenty wnioskodawców nie mogą być uwzględnione, bowiem wnioskodawcy nie nabyli spornych nieruchomości na własność.

Od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 1995 r. odwołanie do Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów wnieśli: A. J., K. R., A. D., N. S. i R. M.. W uzasadnieniu odwołania podniesiono, iż sporną częścią działki nr [...] w dniu 23 maja 1989 r. Parafia nie władała. Zdaniem odwołujących się to oni byli posiadaczami samoistnymi swoich części gruntu, które nabyli od Parafii nieformalnymi umowami.

Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów uwzględniając odwołanie, decyzją z dnia [...] czerwca 1995 r. uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 1995 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Zdaniem Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów, fakt władania przez Parafię sporną częścią gruntu nie został należycie udowodniony, nie wykazano także, że na spornej części nieruchomości istniał cmentarz.

Strona 1/6