Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Marciniak Sędziowie WSA Dariusz Chaciński (spr.) WSA Joanna Skiba Protokolant sekretarz sądowy Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2019 r. sprawy ze skargi [...] S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] maja 2018 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Inwestycji i Rozwoju na rzecz [...] S.A. z siedzibą w [...] kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

Minister Inwestycji i Rozwoju decyzją z [...] września 2018 r. utrzymał w mocy własną decyzję z [...] maja 2018 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.

W uzasadnieniu decyzji Minister wskazał na następujący stan sprawy.

Minister Inwestycji i Rozwoju decyzją z [...] maja 2018 r. umorzył postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z [...] lipca 1996 r., stwierdzającej nabycie przez Przedsiębiorstwo Państwowe [...] w [...] z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. prawa użytkowania wieczystego gruntu oznaczonego jako działka nr [...] o pow. [...] m2, położonego w obrębie ewidencyjnym nr [...] przy ul. [...], ul. [...] oraz prawa własności budynków oraz urządzeń znajdujących się na gruncie, ze względu na brak interesu prawnego skarżącej.

[...] S.A. wystąpiły z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Inwestycji i Rozwoju z [...] maja 2018 r. wskazując, że organ w zaskarżonej decyzji błędnie odmówił skarżącej przyznania przymiotu strony, albowiem "budynek inny nr [...] na opisie nieruchomości", w dniu 5 grudnia 1990 r. stanowił własność skarżącej oraz pozostawał w jej zarządzie.

Utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję (wskazaną wyżej decyzją z [...] września 2018 r.) Minister stwierdził, że zgodnie z art. 105 § 1 k.p.a. organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe. Bezprzedmiotowość postępowania może mieć charakter przedmiotowy lub podmiotowy. Ostatni z tych przypadków zachodzi wtedy, gdy z żądaniem występuje podmiot, któremu nie służy przymiot strony w postępowaniu. Stosownie do art. 157 § 2 k.p.a. postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. W rozumieniu art. 28 k.p.a. stroną postępowania jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.

Decyzja Wojewody [...] z [...] lipca 1996 r., której stwierdzenia nieważności domaga się skarżąca spółka, została wydana na podstawie art. 2 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 79, poz. 464 ze zm.). Zgodnie z art. 2 ustawy z 29 września 1990 r. grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub własność gminy (związku międzygminnego), z wyłączeniem gruntów Państwowego Funduszu Ziemi, będące w dniu 5 grudnia 1990 r. w zarządzie państwowych osób prawnych innych niż Skarb Państwa stawały się z tym dniem z mocy prawa przedmiotem użytkowania wieczystego, o ile nie naruszało to praw osób trzecich. Oznacza to, że stroną postępowania uwłaszczeniowego jest podmiot, który reprezentuje Skarb Państwa - właściciela gruntu, uwłaszczane przedsiębiorstwo państwowe i osoba trzecia jeśli wykazała, że przysługują jej prawa do nieruchomości, które mogły zostać naruszone przez uwłaszczenie.

Z akt sprawy wynika, że stronami postępowania uwłaszczeniowego zakończonego decyzją Wojewody [...] z [...] lipca 1996 r. byli: [...] S.A w [...] jako podmiot uwłaszczony oraz Prezydent Miasta [...] reprezentujący Skarb Państwa. Zatem [...] S.A. nie były stroną przedmiotowego postępowania. Fakt umieszczenia [...] S.A. w rozdzielniku zaskarżonej decyzji z [...] lipca 1996 r. wynika jedynie z tego, że budynek inny - nr [...] na opisie nieruchomości został wybudowany ze środków własnych przedmiotowego przedsiębiorstwa. Skierowanie rozstrzygnięcia do danego podmiotu nie czyni tego podmiotu automatycznie stroną postępowania administracyjnego. Pojęcie strony może być wyprowadzane jedynie z konkretnej normy prawnej, która może stanowić podstawę do sformułowania interesu lub obowiązku.

Strona 1/4