Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Marciniak (spr.), Sędziowie sędzia WSA Joanna Skiba, sędzia WSA Łukasz Trochym, po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi L.O. na postanowienie nr 2 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2021 r., nr [...] 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2021 r., nr [...] i umarza postępowanie administracyjne; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego L. O. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. odstępuje od zasądzenia od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego L. O. zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Zaskarżonym postanowieniem Nr [...] z [...] czerwca 2021 r., nr [...], Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z [...] kwietnia 2021 r. nr [...], o odmowie podjęcia postępowania.
Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Wnioskami z 22 października 2004 r. i 5 kwietnia 2005 r. L. O. wystąpił o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez E. O. nieruchomości poza obecnymi granicami RP, w postaci majątku "[...]".
Pismem z 2 kwietnia 2009 r. Wojewoda [...] poinformował L. O., że sprawa o przyznanie rekompensaty za pozostawienie "[...]" prowadzona jest pod sygnaturą [...], a "[...]" pod sygnaturą [...] i wezwał wnioskodawcę do wskazania po kim dochodzi rekompensaty poprzez określenie, kto był właścicielem obu majątków i dostarczenie dowodów pozwalających uznać, że prawo własności przysługiwało tej/tym osobom.
Pismem z 27 grudnia 2012 r. L. O. doprecyzował wniosek wskazując, że E. O. posiadał [...] ha gruntu położonego na terenie [...], K. O. posiadał [...] ha gruntu na terenie [...], natomiast w [...], którą zarządzali K. O. i E. O., obejmowała gospodarstwo leśne o powierzchni około [...] ha.
Pismem z 12 stycznia 2016 r. L. O., reprezentowany przez pełnomocnika R. K., wystąpił do Wojewody [...] o zawieszenie postępowania w sprawach o sygnaturach [...] oraz [...].
Postanowieniem z [...] lutego 2016 r., nr [...] oraz [...], Wojewoda [...] zawiesił postępowanie administracyjne w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K. O. nieruchomości w postaci majątku [...], obj. whl [...], "[...]" oraz [...], obj. whl [...], położonych poza obecnymi granicami RP, w gminie [...], pow. [...], woj. [...].
Jednocześnie postanowieniem z [...] lutego 2016 r., nr [...] oraz [...], Wojewoda [...] zawiesił postępowanie administracyjne w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości przez E. O., w postaci [...] oraz w miejscowości [...], położonych poza obecnymi granicami RP, w gminie [...], pow. [...], woj. [...].
Decyzjami z [...] kwietnia 2019 r. Wojewoda [...] umorzył postępowania administracyjne w sprawie odpowiednio potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości przez E. O. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w miejscowości [...], gm. [...], pow. [...], woj. [...] (decyzja nr [...]) oraz potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości przez E. O. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w miejscowości [...], gm. [...], pow. [...], woj. [...] (decyzja nr [...]).
Postanowieniami Nr [...] z [...] września 2019 r., nr [...], oraz Nr [...] z [...] września 2019 r., nr [...], Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji odmówił przywrócenia terminu do wniesienia przez L. O. odwołań od powyższych decyzji o umorzeniu postępowania.
Wyrokami z 26 maja 2020 r., sygn. akt I SA/Wa 2485/2019 oraz I SA/Wa 2485/2019 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi L. O. na powyższe postanowienia w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu, a wyrokami z 26 kwietnia 2021 r., sygn. akt I OSK 332/21 oraz I OSK 231/21 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargi kasacyjne od ww. wyroków.