Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Lenart Sędziowie Sędzia WSA Bożena Marciniak Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) Referent stażysta Dorota Szczepek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2019 r. sprawy ze skargi A.T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty 1. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Wojewody [...] z dnia[...] listopada 2016 r., nr [...] ; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego A. T. kwotę 980 (dziewięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/9

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] marca 2017 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...], odmawiającą potwierdzenia A. T. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez Z. T. udziału w prawie własności nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w gminie [...], pow. [...], województwo [...], stanowiące majątek "[...]".

Decyzja Ministra została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

W dniu [...] sierpnia 2014 r. A. T. złożył do Wojewody [...] wniosek o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez M. K. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w gminie [...], powiat [...], woj. [...], stanowiącej majątek "[...]".

We wniosku A. T. powołał się na nowelizację ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w trybie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie powołanej ustawy z 2005 r. oraz na sprawę nr [...], dotyczącą potwierdzenia W. M. Prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez wnioskodawczynię udziału w prawie własności nieruchomości stanowiącej majątek "[...]". Następnie w protokole z dnia [...] listopada 2014 r., sporządzonym w [...] Urzędzie Wojewódzkim w [...], A. T. doprecyzował, że złożony przez niego wniosek dotyczy jego matki Z. T., która na dzień opuszczenia byłego terytorium RP była współwłaścicielką majątku "[...]". Oświadczył również, że powodem dla którego ani on, ani Z. T. nie zwrócili się z wnioskiem o potwierdzenie prawa do rekompensaty za nieruchomość pozostawioną poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem 31 grudnia 2008 r. był fakt, że chorowali. W tym samym protokole A. T. wskazał, że na ocenę spełnienia przez Z. T. wymogu zamieszkiwania w dniu 1 września 1939 r. na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miały wpływ zmiany dokonane ustawą z dnia 12 grudnia 2013 r. i oświadczył, że Z. T. do wybuchu II Wojny Światowej była zameldowana w majątku "[...]", natomiast przed 1 września 1939 r. opuściła tereny byłej Rzeczypospolitej Polskiej w celu podjęcia pracy w [...]. Ponadto wskazał, że Z. T. wykonując zawód nauczyciela w [...] nigdy nie wymeldowała się z majątku "[...]", natomiast posiadała inne, tymczasowe miejsca zamieszkania na terytorium obecnie należącym do Rzeczypospolitej Polskiej.

Przesłuchana w charakterze świadka D. M. zeznała, że Z. T. zamieszkała w majątku "[...]" w drugiej połowie lat 20-tych wraz z rodzicami i było to jej stałe miejsce zamieszkania do wybuchu II Wojny Światowej oraz, że Z. T. posiadała inne, dodatkowe miejsca zamieszkania na terenach obecnie należących do Rzeczypospolitej Polskiej, związane z wykonywaną przez nią pracą nauczyciela w [...]. D. M. oświadczyła, że Z. T. przed wojną wyjechała z majątku "[...]" w celu podjęcia pracy.

Wojewoda [...], pismem z dnia [...] kwietnia 2015 r., wezwał stronę, do uzupełnienia wniosku o dodatkowe dokumenty odnoszące się do miejsca zamieszkania Z. T. w okresie poprzedzającym dzień 1 września 1939 r. W odpowiedzi na powyższe wezwanie, A. T. nie przedłożył żadnych dodatkowych dokumentów odnoszących się do stałego miejsca zamieszkania Z. T. Organ wskazał, że A. T. nie spełnia przesłanki wynikającej z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP, ponieważ nie wykazał, że na ocenę spełnienia wymogu zamieszkiwania przez M. K. w dniu 1 września 1939 r. na byłym terytorium państwa polskiego mają wpływ zmiany dokonane ustawą z dnia 12 grudnia 2013 r.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji