Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie WSA Anna Falkiewicz - Kluj WSA Iwona Kosińska (spr.) Protokolant referent stażysta Agnieszka Stefańska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Gospodarka mieniem
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/9

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2019 r. nr [...], odmawiającą potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez [...] nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości [...] (powiat [...], województwo [...]).

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] odmówił [...] potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez [...] nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości [...] (powiat [...], województwo [...]). W uzasadnieniu decyzji organ l instancji stwierdził m.in., że ze względu na okoliczność niewykazania przez wnioskodawców, że na ocenę spełnienia wymogu zamieszkiwania w dniu 1 września 1939 r. na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miały wpływ zmiany dokonane ustawą z dnia 12 grudnia 2013 r., należy przyjąć, że dzień 31 grudnia 2008 r. był ostatecznym terminem do złożenia wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty z ww. tytułu i dlatego wniosek złożony po jego upływie nie mógł zostać rozpatrzony merytorycznie. Ponadto organ I instancji stwierdził, że niezłożenie wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty do dnia 31 grudnia 2008 r. spowodowało, że postępowanie nie mogło zostać rozszerzone na pozostałych spadkobierców współwłaścicieli pozostawionej nieruchomości.

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, [...] wnieśli odwołanie. Po jego rozpatrzeniu Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził, że nie może ono zostać uwzględnione.

W uzasadnieniu zajętego stanowiska organ odwoławczy opisał dokładnie znajdujące się w aktach sprawy dokumenty, m.in. oświadczenia, arkusz posiadłości gruntowej w gminie [...][...], tłumaczenie przysięgłe opisu mienia pozostawionego wystawionego na "[...] wsi (miasta) [...]", odpowiednie postanowienia nabycia spadku oraz akt poświadczenia dziedziczenia. na mocy których wnioskodawcy udowodnili swój interes prawny w niniejszym postępowaniu.

Organ odwoławczy stwierdził, że kwestie rekompensat za "mienie zabużańskie" reguluje obecnie ustawa z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. z 2017 r. Dz. U. poz. 2097). Przywołując treść art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Minister wyjaśnił, że wniosek osoby ubiegającej się o potwierdzenie tego prawa złożony musiał być nie później niż do dnia 31 grudnia 2008 r.

Jak wynika z akt sprawy, wnioskodawcy złożyli na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez [...] poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości w [...], powiat [...], województwo [...]. Ustawa ta weszła w życie w dniu 27 lutego 2014 r. Na podstawie art. 1 tej ustawy dokonano zmiany przepisu art. 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, precyzującej sposób rozumienia terminu "miejsce zamieszkania na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej". Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy osoby, które nie złożyły wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej do dnia 31 grudnia 2008 r., mogą wystąpić o potwierdzenie prawa do rekompensaty, jeżeli wykażą, że na ocenę spełnienia przez nie wymogu zamieszkiwania w dniu 1 września 1939 r. na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mają wpływ zmiany dokonane ustawą z dnia 12 grudnia 2013 r.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Gospodarka mieniem
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji