Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas (spr.) Sędziowie: WSA Dorota Apostolidis WSA Magdalena Durzyńska Protokolant referent stażysta Agnieszka Kołtuniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi H. Z. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji uchyla zaskarżoną decyzję.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2019 r. nr [...] Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty.
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny i prawny:
Podaniem z dnia 23 listopada 2007 r. R. Z. wniósł do Wojewody [...] o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez R. Z. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej we L. przy ulicach: [...] , [...] , [...] oraz [...] .
Postanowieniem z dnia [...] lutego 2009 r. Wojewoda [...] dokonał pozytywnej oceny spełnienia wymogów określonych w art. 2, art. 3, art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. oraz ustalił, iż zgromadzone w sprawie dowody wskazują, że F. Z. pozostawił w związku z wojną nieruchomości położne we L. przy ul. [...] , ul. [...] , ul. [...] oraz udział w prawie własności nieruchomości położnej we L. przy ul. [...] , której to wraz z J. S. (z domu Z.) był właścicielem.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...] , Wojewoda [...] potwierdził R. Z. prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez R. Z. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej we L. przy ulicach: [...] , [...] , [...] i [...] , w części odpowiadającej udziałom spadkowym, przypadającym po właścicielu mienia pozostawionego oraz jego następcach prawnych. Organ I instancji ustalił, iż Wnioskodawcy przysługuje rekompensata w wysokości 1/2 z 20 % wartości wszystkich nieruchomości pozostawionych, objętych wnioskiem strony.
Wojewoda [...] pismem z dnia [...] czerwca 2016 r. zawiadomił Ministra Skarbu Państwa o możliwości zaistnienia podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...] . Organ I instancji wyjaśnił, że w toku postępowania zwykłego ustalono, iż nieruchomość położona przy ul. [...] stanowiła współwłasność R. Z. i J. S. z domu Z. , co zostało uwzględnione w postanowieniu z dnia [...] lutego 2009 r. potwierdzającym spełnienie przesłanek ustawowych niezbędnych do potwierdzenia prawa do rekompensaty. W decyzji z dnia [...] czerwca 2009 r., na podstawie której strona otrzymała rekompensatę w postaci świadczenia pieniężnego, pominięto okoliczność, iż jedna z nieruchomości - położna przy ul. [...] we L. - była przedmiotem współwłasności, co skutkowało wadliwym ustaleniem, iż prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia tejże nieruchomości w całości przysługuje wyłącznie spadkobiercom R. Z.
Minister Skarbu Państwa postanowieniem z dnia [...] lipca 2016 r. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2009 r.
Decyzją nr [...] z dnia [...] sierpnia 2016 r. Minister Skarbu Państwa stwierdził nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...] , wydanej w przedmiocie potwierdzenia R. Z. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez R. Z. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej we L. , przy ulicach: [...] , [...] , [...] oraz [...] .