Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Miernik (spr.) Sędziowie WSA Dariusz Chaciński WSA Przemysław Żmich Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 marca 2017 r. sprawy ze skargi Rady Miasta C. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie opłat za korzystanie z cmentarza komunalnego i urządzeń cmentarnych 1. uchyla rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [..] z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...]; 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz Rady Miasta C. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewoda [...] rozstrzygnięciem nadzorczym z [...] grudnia 2016 r. nr [...], działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.s.g." stwierdził nieważność § 4, § 6 pkt 4 oraz § 7 ust. 4 Załącznika do uchwały Rady [...] z [...] października 2016 r. nr [...] w sprawie opłat za korzystanie z cmentarza komunalnego i urządzeń cmentarnych.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że § 4 Załącznika, w którym ustalono stawki opłat za korzystanie z gruntu (miejsca na pochówek) na cmentarzu komunalnym na okres dwudziestu lat, jest nieprawidłowy w zakresie w jakim nie zawiera wyłączenia wskazanego w art. 7 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2126 ze zm.), powoływanej dalej jako "ustawa o cmentarzach", który zezwala na ponowne użycie grobu do chowania po upływie 20 lat, chyba że jakakolwiek osoba zgłosi zastrzeżenia i uiści opłatę za pochowanie zwłok. Organ wskazał, że zgodnie z ust. 3 powołanego przepisu nie jest dopuszczalne chowanie po 20 latach, jeżeli groby są murowane i przeznaczone do pomieszczenia zwłok więcej niż jednej osoby, a także przeznaczone do chowania urn ze spopielonymi zwłokami. Groby murowane rodzinne nie podlegają więc opłatom za kolejne okresy dwudziestoletnie. W zakwestionowanej uchwale brak jest tego wyłączenia.
Za niedopuszczalne organ nadzoru uznał ponadto przepisy wprowadzające opłaty za przechowywanie ciała w chłodni (§ 6 pkt 4 Załącznika do uchwały) oraz opłaty za przygotowywanie i udostępnianie kaplicy do ceremonii pogrzebowej (§ 7 ust. 4 Załącznika do uchwały). Zdaniem organu wskazane w tych przepisach czynności nie mieszczą się w zakresie art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 573 ze zm.), powoływanej dalej jako u.g.k., w myśl którego organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego postanawiają o wysokości cen i opłat albo o sposobie ustalania cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej oraz za korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej jednostek samorządu terytorialnego.
Skargę na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła Rada Miasta [...] zarzucając:
- naruszenie przepisów prawa materialnego - tj. art. 91 ust. 1 u.s.g. oraz art. 4 ust. 1 pkt 2 u.g.k. poprzez przyjęcie, że część przepisów uchwały w zakresie, w którym stwierdzono nieważność, jest nieprawidłowa ponieważ nie zawiera wyłączenia wskazanego w przepisie art. 7 ustawy o cmentarzach oraz że czynności wymienione w uchwale nie mieszczą się w zakresie dyspozycji art. 4 ust. 1 pkt 2 u.g.k.,
- naruszenie art. 91 ust. 3 u.s.g. poprzez brak uzasadnienia faktycznego i prawnego oraz sformułowanie uzasadnienia w sposób niejasny.
W oparciu o powyższe zarzuty skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego w całości oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.