Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Chaciński Sędziowie: WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Dariusz Pirogowicz (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Artur Dobrowolski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2014 r. sprawy ze skargi Gminy i Miasta [...] na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez gminę własności nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] Wojewoda [...] odmówił stwierdzenia nabycia przez Miasto i Gminę [...] z mocy prawa własności budynku zlokalizowanego na działce oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej [...], w obrębie [...], jako działka nr [...] o powierzchni [...] ha, stanowiącej własność B.N. i H. N. W uzasadnieniu stwierdził, że wnioskowana przez Burmistrza Gminy i Miasta [...] komunalizacja nie może być stwierdzona, ponieważ część budynek wzniesiona został na gruncie należącym w dniu [...] maja 1990 r. do osób fizycznych. Ewentualne natomiast roszczenie o zwrot nakładów poczynionych w związku z pobudowaniem tegoż budynku, mogą być dochodzone jedynie na drodze cywilnoprawnej.
Od decyzji powyższej odwołanie do organu wyższego stopnia złożył Burmistrz Gminy i Miasta [...] domagając się jej uchylenia i stwierdzenia, że Gmina [...] nabyła, z mocy prawa, własność przedmiotowych nakładów.
Po rozpatrzeniu odwołania Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] uchyliła zaskarżoną decyzję w całości i orzekła o nabyciu z mocy prawa, z dniem 27 maja 1990 r. przez Gminę i Miasto [...], własności nakładów w postaci części budynku zlokalizowanego na działce nr [...]. W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że na działkach nr [...] i nr [...] został w latach 1972-1980 postawiony, ze środków Skarbu Państwa, budynek pod nazwą "[...]". Następnie działka nr [...] została skomunalizowana razem z częścią budynku, natomiast działka nr [...], na której znajduje się pozostała część budynku, stanowi własność osób fizycznych. Oczywista jest zatem, zdaniem organu, konieczność skomunalizowania tych nakładów, którą to okoliczność podziela nawet współwłaściciel działki nr [...] B.N.
Na skutek skargi H. N. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia [...] listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 1191/11 uchylił powyższą decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej.
W tym stanie rzeczy sprawa podlegała ponownemu rozpoznaniu przez Krajową Komisję Uwłaszczeniową, która decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r nr [...] utrzymała w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2010 r.. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ wskazał, że w sprawie bezsporne jest, że działka ta stanowi własność osób fizycznych. Podniósł także, iż będąc związanym stanowiskiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, odstępuje od przekonania, że skomunalizowane nakłady stanowią inne nakłady niż te, o których mówi się w art. 19 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz. 191 ze zm.) i stanowią mienie, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.
Na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła Gmina i Miasto [...], podnosząc w niej, że zalecenie zawarte w wydanym na gruncie niniejszej sprawy wyroku z 28 listopada 2011 r. nie zostały przez organ wykonane, gdyż dotyczyły one poddania analizie całości dokumentacji zgromadzonej w aktach i przeprowadzenia innych dowodów, czego Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa nie uczyniła. Ponadto, zdaniem skarżącej, kwestionowana decyzja pozbawiona jest należytego uzasadnienia. W oparciu o tak sformułowane i uzasadnione zarzuty Gmina wniosła o uchylenie zakwestionowanej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Komisji bądź Wojewodzie [...].