Naczelny Sąd Administracyjny podał przy tym, że znaczenie pojęcia "przekazania" z art. 10 ust. 2 ustawy z 1961 r. oznacza oddanie w jakimś celu, do dyspozycji, eksploatacji. Może więc ono określać jedynie czynność, akt w wyniku, którego podmiot, który teren otrzymał, nie miał go wcześniej, nie dysponował nim do chwili przekazania. Zapisane w słowniku języka polskiego znaczenie pojęcia "przekazać" uniemożliwia więc odniesienie go do przekształcenia z mocy prawa uprawnień już istniejących, które uprawniały do dysponowania terenem, jak w przypadku z art. 38 ustawy z 1961 r. NSA zwrócił uwagę, że ostatnio wymieniony przepis nie formułuje także dodatkowych warunków skuteczności przekształcenia, gdy tymczasem z art. 10 ust. 2 ustawy z 1961 r. wynika, że osoba ubiegająca się o przekazanie terenu w tym trybie zobowiązana była złożyć wniosek.
Odnosząc zatem ocenę zaskarżonej decyzji do powyższych wywodów, stwierdzić w ocenie Sadu należy w sposób nie budzący wątpliwości, że przedmiotowe mienie na datę [...] maja 1990 r. stanowiło mienie ogólnonarodowe znajdujące się w zarządzie [...] Fabryki [...], która w ww. dacie była przedsiębiorstwem państwowym podporządkowanym naczelnemu organowi administracji państwowej - zatem mienie to nie mogło podlegać komunalizacji. W zakresie określenia tytułu prawnego należy podnieść, że przymusowy zarząd państwowy ustanowiony w trybie dekretu z 16 grudnia 1918 r. stanowił w 1954 r. tytuł prawny potwierdzający publicznoprawne władanie przedsiębiorstwa państwowego nad spornym mieniem. Zarząd ten na mocy art.38 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach przekształcił się w użytkowanie z mocy prawa, a następnie w zarząd na mocy art.87 ustawy z 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości.
Powyższe stwierdzenia zostały zaaprobowane przez Naczelny Sąd Administracyjny, który oddalił skargę kasacyjną (sygn. akt I OSK 2161/16) od wyroku WSA w Warszawie z dnia 18 maja 2016 r. (sygn. akt I SA/Wa 2137/15).
Trafnie wskazała Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa, że [...] Fabryka [...] była podporządkowana w 1960 r. Ministrowi Przemysłu Ciężkiego. Z uzasadnienia orzeczenia arbitrażowego Głównej Komisji Arbitrażowej z 1978 r. wynika, że było to przedsiębiorstwo przemysłu kluczowego. Z zarządzenia Ministra Przemysłu z lutego 1991 r., zmieniającego zarządzenie Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z października 1986 r. wynika, że było ono przedsiębiorstwem państwowym podporządkowanym naczelnemu organowi administracji państwowej, jakim był w dacie [...] maja 1990 r. Minister Przemysłu przejmujący zadania po Ministrze Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego (art. 3 i art. 5 ustawy z dnia 23 października 1987 r. o utworzeniu urzędu Ministra Przemysłu - Dz.U. Nr 33, poz. 172ze zm.). Tym samym podporządkowanie przedsiębiorstwa naczelnemu organowi administracji państwowej, która władała przedmiotową nieruchomością było wystarczającą podstawą do wyłączenia spornego mienia spod komunalizacji.
Sąd zwraca uwagę, że przepis art. 5 ust. 1 ustawy przewiduje, że mienie ogólnonarodowe (państwowe) należące do: 1) rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego, 2) przedsiębiorstw państwowych, dla których organy określone w pkt 1 pełnią funkcję organu założycielskiego, 3) zakładów i innych jednostek organizacyjnych podporządkowanych organom określonym w pkt 1 - staje się w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy z mocy prawa mieniem właściwych gmin. Z powyższego przepisu wynika, że komunalizacji z mocy prawa, w trybie art. 5 ust. 1 ustawy, podlegało mienie ogólnonarodowe należące do państwowych przedsiębiorstw terenowych podporządkowanych radom narodowym i terenowym organów administracji państwowej stopnia podstawowego [art. 58 i art. 59 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1988 r. Nr 26, poz. 183 ze zm.) w zw. z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1987 r. Nr 35, poz. 201 ze zm.). Ustawa nie przewidywała zatem, aby komunalizacji podlegało mienie należące do przedsiębiorstw państwowych, dla których funkcję organu założycielskiego pełniły naczelne organy administracji państwowej.