Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska Sędziowie Sędzia WSA Daniela Kozłowska (spr.) Asesor WSA Agnieszka Miernik Protokolant Anna Jurak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2008 r. sprawy ze skargi A. S. i P. S. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi W. grzywny w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 maja 2006 r. sygn. akt I SAB/Wa 23/06 uwzględniającego skargę na bezczynność wymierza Prezydentowi W. grzywnę w wysokości 2.000 (dwa tysiące) złotych płatną w terminie jednego miesiąca od daty uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
W dniu 10 października 2006 r. A. S. i P. S. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta W. wraz z wnioskiem o ukaranie tego organu "stosowną karą finansową".
W uzasadnieniu skargi wskazano, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10 maja 2006 r. sygn. I SAB/Wa 23/06 zobowiązał Prezydenta W. do wydania decyzji w sprawie wniosku H. C. z dnia 19 października 1948 r. o ustanowienie prawa własności czasowej nieruchomości [...] położonej przy ul. [...], hip. [...]
Prezydent W. decyzją z dnia [...] września 2006 r. nr [...] odmówił przyznania prawa użytkowania wieczystego do części powyższej nieruchomości składającej się z działek nr [...], [...] i [...], zaś co reszty nieruchomości oznaczonej jako działki nr [...], [...] i [...] po raz kolejny uchylił się od rozstrzygnięcia sprawy.
Skarżący podali też, że przedmiotem skargi jest bezczynność Prezydenta W. w stosunku do pozostałej części gruntu z nieruchomości hip. [...], co do którego organ orzekł, że rozpatrzenie wniosku z 19 października 1948 r. nastąpi w odrębnej decyzji. Z nieznanych powodów organ odroczył na bliżej nieokreślony termin rozpatrzenie wniosku dawnych właścicieli co do tego terenu.
Odpowiadając na skargę Prezydent W. wniósł o jej oddalenie. Organ wskazał, że po otrzymaniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 maja 2006 r. i zwrocie akt administracyjnych wydał decyzję z dnia [...] września 2006 r. o odmowie ustanowienia na rzecz osób uprawnionych prawa użytkowania wieczystego do części nieruchomości z obrębu [...] przy ul. [...] w W. oraz stwierdził, że rozpoznanie wniosku dekretowego co działki ewidencyjnej nr [...], [...] i [...] nastąpi odrębną decyzją. W dniu [...] października 2006 r. Prezydent W. wydał decyzję o odmowie ustanowienia użytkowania wieczystego do części działki nr [...]. Wymienione decyzje zostały zaskarżone do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna. Zgodnie z treścią aart. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny. W ocenie Sądu wymienione przesłanki zostały spełnione.
Do dnia złożenia skargi w sprawie niewykonania wyroku Sądu z dnia 10 maja 2006 r. i wymierzenia Prezydentowi W. grzywny, tj. do dnia 10 października 2006 r. organ wydał decyzję z [...] września 2006 r., która odnosiła się tylko do części żądania skarżących. Natomiast żądanie w pozostałym zakresie do dnia złożenia skargi nie zostało rozstrzygnięte. Nastąpiło to dopiero w decyzji z [...] października 2006 r. Należy dodać, że stosownie do art. 154 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi załatwienie sprawy po wniesieniu skargi, o której mowa w arat. 154 § 1 nie stanowi podstawy do umorzenia postępowania lub oddalenia skarg.
W związku z tym uznać należy, że spełnione zostały przesłanki do wymierzenia organowi grzywny. Grzywnę wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. W przedstawionych okolicznościach sprawy, biorąc pod uwagę wyjaśnienia organu oraz fakt, że wykonanie wyroku miało miejsce wprawdzie po wniesieniu skargi ale jeszcze przed jej przekazaniem Sądowi, należało uznać, że grzywna w wysokości 2000 zł będzie adekwatną sankcją.
Wobec powyższego Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 154 § 1 i 6 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.