Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik Sędziowie WSA Jolanta Dargas WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2017 r. sprawy ze skargi I. B. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę
Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...] , po rozpatrzenia odwołania I.B. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] października 2016 r., nr [...] , o umorzeniu jako bezprzedmiotowego postępowania o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
Decyzja Minister Skarbu Państwa z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...] , wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
I.B. pismem z dnia 30 grudnia 1991 r. złożyła wniosek do Urzędu Rejonowego w M. o przyznanie ekwiwalentu w zamian za pozostawienie przez E. S. zd. S. nieruchomości w miejscowości Z., powiat Z., woj. S.(obecnie Ukraina).
Starosta Powiatu M. postanowieniem z dnia [...] grudnia 2004 r., nr [...] , przekazał wniosek I.B. wraz z aktami sprawy do Wojewody [...] celem rozpatrzenia według właściwości, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o zaliczaniu na poczet ceny sprzedaży albo opłaty z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego (tekst jedn. Dz.U. z 2004 r., Nr 6, poz. 39 ze zm.).
Wojewoda [...] pismami z dnia 7 marca 2005 r., 21 czerwca 2007 r. i 28 października 2009 r. wezwał wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku o brakujące dokumenty.
I.B. pismem z dnia 22 kwietnia 2010 r. złożyła wniosek o zawieszenie postępowania z uwagi na konieczność skompletowania materiału dowodowego. Wniosek o zawieszenie postępowania pismem z dnia 1 lipca 2010 r. ponowił D. S. - pełnomocnik I.B..
Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...] , działając na podstawie art. 98 § 1 k.p.a., zawiesił postępowanie w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty za mienie pozostawione przez E. S. zd. S. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W treści postanowienia zawarte było pouczenie, że jeżeli w terminie 3 lata od dnia zawieszenia postępowania strona nie zwróci się o jego podjęcie, żądanie wszczęcia postępowania uważa się za wycofane. Postanowienie niniejsze zostało doręczone D. S. 15 lipca 2010 r.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] października 2016 r., nr [...] , działając na podstawie art. 98 § 2, art. 104 i art. 105 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r., poz. 23 ze zm., dalej "k.p.a."), umorzył postępowanie administracyjne w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez E.S. zd. S. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu decyzji Wojewoda wskazał, że z uwagi na upływ terminu na złożenie wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania, należało uznać, że wniosek o wszczęcie postępowania został wycofany, a postępowanie w niniejszej sprawie stało się bezprzedmiotowe.
I. B. , reprezentowana przez B. K., wniosła odwołanie od powyższej decyzji Wojewody [...].
Po rozpatrzeniu odwołania Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...] , utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy, podnosząc, że godnie art. 98 §2 k.p.a., jeżeli w okresie trzech lat od daty zawieszenia postępowania żadna ze stron nie zwrócić się o podjęcie postępowania, żądanie wszczęcia postępowania uważa się za wycofane. Powołując się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 października 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 597/12, wyjaśnił, że użyty w powołanym przepisie zwrot "w okresie trzech miesięcy od daty zawieszenia postępowania" odnosi się - jeżeli chodzi o rozpoczęcie biegu terminu - do daty wydania postanowienia o zawieszeniu, a nie od daty jego doręczenia.