Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wesołowska Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska (spr.) Sędzia WSA Przemysław Żmich po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi P. R., D. B., H. B., K. J. i W. J. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z [...] października 2019 r., nr [...]; 2. zasądza na rzecz P. R., D. B., H. B., K. J. i W. J.od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji solidarnie kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z [...] stycznia 2020 r., nr [...] Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po rozpatrzeniu odwołania P. R., W. J., D. B., K. J. i H. B. od decyzji Wojewody [...] z [...] października 2019 r., nr [...] odmawiającej potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K. R. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości [...], powiat [...], woj. [...], utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu Minister wskazał, że [...] stycznia 2002 r. S. J. wystąpił o przyznanie rekompensaty za pozostawioną przez K. R. poza obecnymi granicami RP nieruchomość położoną w [...], pow. [...] nad [...].
Postanowieniem z [...] listopada 2004 r., sygn. akt [...] Sąd Rejonowy [...] uznał K. R. za zmarłego i oznaczył datę jego śmierci na [...] grudnia 1946 r.
Spadek po K. R. zmarłym [...] grudnia 1946 r. nabyli: żona H. R. z d. J. oraz dzieci S. J., J. R. i C. W. z d. R. po 1/4 części każdy z nich (postanowienie Sadu Rejonowego [...] z [...] grudnia 2005 r., sygn. akt [...]).
Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego [...] z [...] listopada 2005 r., sygn. akt [...] spadek po J. R. zmarłym [...] kwietnia 1954 r. nabyli: matka H. R. w 2/8 części oraz rodzeństwo: C. W. i S. J. po 3/8 części każdy.
Stosownie do postanowienia Sądu Rejonowego [...] z [...] lutego 2006 r., sygn. akt [...] spadek po H. R. z d. J. zmarłej [...] kwietnia 1980 r. nabyli: córka C. W. z d. R. oraz syn S. J. po 1/2 części.
Spadek po S. J. zmarłym [...] czerwca 2006 r. nabyli: żona W. J i dzieci: P J., D. B., K. J. po 1/4 części spadku każdy z nich (postanowienie Sądu Rejonowego [...] z [...] maja 2007 r., sygn. akt [...]).
Z kolei zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego [...] z [...] września 2005 r., sygn. akt [...] spadek po C. W., zmarłej [...] października 2004 r., nabyła córka H. B w całości.
Organ wyjaśnił, że jak wynika z akt sprawy P. J. oraz P. R., to ta sama osoba.
Minister przedstawił zebrane w sprawie dowody.
Wskazał, że decyzją z [...] października 2019 r. Wojewoda [...] odmówił potwierdzenia W. J., P. R., D. B., K. J. i H. B. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K. R. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości [...] , pow. [...], woj. [...].
Od powyższej decyzji odwołanie wnieśli P.R. w imieniu własnym oraz jako pełnomocnik W. J., D. B., K. J. i H. B.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji rozpoznając sprawę wyjaśnił, że kwestie rekompensat za mienie zabużańskie reguluje ustawa z 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 2097).
Organ przytoczył treść przepisów art. 1 ust. 1, ust. 1a, ust 2 i art. 2 ustawy.
Minister wskazał, że dokumenty zgromadzone w sprawie potwierdzają, że K. R. był obywatelem polskim, miał miejsce zamieszkania na byłym terytorium RP, a także w okresie bezpośrednio poprzedzającym wybuch II wojny światowej był właścicielem nieruchomości położonej w miejscowości [...], pow. [...], woj. [...].