Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Marciniak Sędziowie WSA Magdalena Durzyńska (spr.) WSA Elżbieta Lenart Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę
Decyzją [...] z [...] stycznia 2018 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej jako organ/minister) działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (dalej jako kpa), w związku z art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r. poz. 935) oraz art. 9 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r. poz. 2097, z późn. zm., dalej jako ustawa) utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2017 r. nr [...] odmawiającą M. P., M. P., Z. S., D. P., D. M., N. A. i M. A. potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez A. M. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w miejscowości [...], gmina [...], powiat [...], obecnie [...].
Organ podał, że do wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty M. P. (dalej jako skarżąca) dołączyła oświadczenie świadków: J. S. i K. L., którzy w dniu [...] kwietnia 1945 r. przed notariuszem Z. W. wskazali: "my niżej podpisani niniejszym stwierdzamy, że znany nam osobiście M. A. syn A., jest właścicielem gospodarstwa rolnego na kolonii [...], gmina [...], pow. [...][...], zawierającego [...] ([...]) hektarów gruntu oraz budynki: dom, stodoła, stajnia i chlewy. Na gruncie znajduje się: sad owocowy ([...] drzew) studnia betonowa i piwnica". We wniosku z [...] grudnia 2008 r. skarżąca zwróciła się do Wojewody [...] o rekompensatę z tytułu pozostawienia przez ojca A. M. nieruchomości we wsi [...], podała że pierwszymi właścicielami wskazanej nieruchomości byli jej dziadkowie A. i F. M., którzy nabyli [...] ha ziemi i podzielili majątek na dwóch synów A. M. i E. M.. W toku postępowania do akt dołączono też notarialne oświadczenia świadków z listopada 2010 r. Organ podał, że świadek J. D. oświadczył: "Pan F. - A. M. oraz jego żona A. M. byli właścicielami dużego gospodarstwa rolnego (było około [...] hektarów ziemi), położonego w miejscowości [...], gmina [...], powiat [...] i nieruchomość tę pozostawili poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r. (...)". Wg notariusza stawiający J. D. oświadczył, że powyższe fakty są mu znane, ponieważ od urodzenia i przez cały czas do sierpnia 1944 roku zamieszkiwał na tym terenie. Z kolei świadek C. P. podał: "Pan F. - A. M., a właściwie używał on imienia A. oraz jego żona A. M. byli właścicielami dużego gospodarstwa rolnego (około [...] hektarów ziemi) położonego w miejscowości [...], gmina [...], powiat [...] i nieruchomość tę pozostawili poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r. "
Organ podał dalej, że w archiwach polskich jak i zagranicznych - nie odnaleziono dokumentów o mieniu pozostawionym przez A. M. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W aktach odrębnego postępowania Wojewoda [...] odnalazł natomiast orzeczenie Państwowego Urzędu Repatriacyjnego z dnia [...] lipca 1946 r. wydane na nazwisko E. M., brata A. M., stwierdzające że E. M. pozostawił w miejscowości [...][...] hektarowe gospodarstwo rolne.