Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Dariusz Chaciński (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Magdalena Durzyńska sędzia WSA Elżbieta Lenart po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi H. A. i A. K. na postanowienie Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] października 2018 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od Ministra Inwestycji i Rozwoju na rzecz H. A. i A. K. solidarnie kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Inwestycji i Rozwoju postanowieniem z [...] października 2018 r. zawiesił z urzędu postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z [...] kwietnia 1992 r., nr [...], stwierdzającej nabycie z dniem 5 grudnia 1990 r. przez W. z siedzibą w [...] prawa użytkowania wieczystego gruntu położonego w [...] przy ul. [...], oznaczonego jako działka nr [...], obręb [...], o powierzchni [...] ha i nieodpłatne nabycie prawa własności znajdujących się na tym gruncie budynków i urządzeń - w części gruntu pochodzącego z nieruchomości oznaczonej jako "[...]" - aktualnie oznaczonego jako działki nr [...] cz., nr [...] cz., nr [...], do czasu wydania przez Prezydenta [...] ostatecznej i prawomocnej decyzji w sprawie wniosku dawnych właścicieli, złożonego w trybie art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279) o przyznanie prawa użytkowania wieczystego (dawniej prawa własności czasowej) do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...] zapisanej w tabeli likwidacyjnej [...], w części dotyczącej działek nr [...], nr [...], nr [...], obręb [...].
W uzasadnieniu postanowienia Minister wskazał na następujące okoliczności sprawy.
Wojewoda [...] decyzją z [...] kwietnia 1992 r. (dalej powoływana również jako decyzja uwłaszczeniowa), działając na podstawie art. 2 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 79, poz. 464 ze zm.; dalej: ustawa z 29 września 1990 r.) stwierdził nabycie z dniem 5 grudnia 1990 r. przez W. z siedzibą w [...] prawa użytkowania wieczystego gruntu położonego w [...] przy ul. [...], oznaczonego jako działka nr [...], obręb [...], o powierzchni [...] ha i nieodpłatne nabycie prawa własności znajdujących się na ww. gruncie budynków i urządzeń oraz ustalił cenę gruntu i wysokość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste.
Wnioskiem z [...] lutego 2017 r. H. A. i A. K. wystąpili o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z [...] kwietnia 1992 r. w części dotyczącej gruntu pochodzącego z nieruchomości oznaczonej jako "[...]" - aktualnie oznaczonego jako działki nr [...], nr [...], nr [...].
Zawieszając postępowanie nadzorcze Minister Inwestycji i Rozwoju stwierdził, że stosownie do art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., organ administracji publicznej zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Przez zagadnienie wstępne rozumie się zagadnienie prawne o charakterze materialnym, które wyłoniło się w toku postępowania w sprawie administracyjnej i do rozstrzygnięcia którego nie jest właściwy organ prowadzący postępowanie, ale inny organ lub sąd, a rozstrzygnięcie tego zagadnienia jest koniecznym warunkiem wydania orzeczenia przez organ administracji.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z 29 września 1990 r. grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub własność gminy (związku międzygminnego), z wyłączeniem gruntów Państwowego Funduszu Ziemi, będące w dniu 5 grudnia 1990 r. w zarządzie państwowych osób prawnych innych niż Skarb Państwa stają się z tym dniem z mocy prawa przedmiotem użytkowania wieczystego. Nie narusza to praw osób trzecich.