Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska Sędziowie WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant Referent Anna Kaczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2019 r. sprawy ze skargi C. L. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po rozpatrzeniu odwołania C. L., decyzją z [...] lutego 2019 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] listopada 2018 r. nr [...] umarzającą postępowanie dotyczące potwierdzenia na wniosek C. L. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez J. A. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości w [...] przy ul. [...] oraz majątku ziemskiego w powiecie [...] nad jeziorem S. w województwie [...].
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Pismem z [...] grudnia 2008 r., sprecyzowanym pismem z [...] czerwca 2009 r. C. L. wystąpił o potwierdzenia prawa do rekompensaty w związku z pozostawieniem przez J. A. poza obecnymi granicami RP nieruchomości w [...] przy ul. [...] i majątku ziemskiego nad jeziorem S.
Wojewoda [...] pismami z [...] lutego 2011 r. i [...] lipca 2013 r. wezwał stronę do sprecyzowanie żądania wniosku poprzez wskazanie położenia nieruchomości pozostawionej i jej właścicieli oraz uzupełnienia wniosku o wymagane ustawą dokumenty.
W piśmie z [...] sierpnia 2013 r. adwokat S. P. działając w imieniu C. L. wniósł o zawieszenie postępowania w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty wyjaśniając, że C. L. nie zdołał zgromadzić wszystkich dokumentów niezbędnych do rozpoznania wniosku.
Postanowieniem z [...] października 2015 r. nr [...] Wojewoda [...], na podstawie art. 98 § 1 kpa, zawiesił na wniosek strony postępowanie w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty. Jednocześnie organ wojewódzki poinformował o treści art. 98 § 2 kpa. Postanowienie to zostało doręczone pełnomocnikowi strony [...] października 2015 r.
Następnie Wojewoda [...] decyzją z [...] listopada [...] kwietnia 2018 r., na podstawie art. 105 § 1 kpa, umorzył postępowanie dotyczące potwierdzenia C. L. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez J. A. poza obecnymi granicami RP nieruchomości w [...] przy ul. [...] i majątku ziemskiego nad jeziorem S. W uzasadnieniu wskazał, że skoro strona w określonym ustawowo trzyletnim terminie, którego bieg rozpoczął się od dnia zawieszenia postępowania, nie zwróciła się do organu o podjęcie postępowania, żądanie wszczęcia postępowania uznano za wycofane. Tym samym konieczne stało się umorzenie postępowania w sprawie, w trybie art. 105 § 1 kpa, jako bezprzedmiotowego.
Od powyższej decyzji C. L. złożył odwołanie do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wskazując, że w sprawie winien znaleźć zastosowanie art. 97 § 1 pkt 4 kpa, ponieważ wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez sąd powszechny, tj. wyniku toczącego się postępowania o stwierdzenie nabycia spadku po J. A. oraz toczącego się postępowania administracyjnego o unieważnienie jednego z dwóch aktów małżeństwa wystawionego na R. L. i K. A.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z [...] lutego 2019 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] listopada 2018 r. W uzasadnieniu organ wskazał, że kwestie rekompensat za tzw. "mienie zabużańskie" reguluje ustawa z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2017 r. poz. 935) - dalej zwana "ustawą".