Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Wesołowska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Iwona Kosińska, sędzia WSA Łukasz Trochym, , po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi W. D. na decyzję Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; 2. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz skarżącego W. D. kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z [...] kwietnia 1977 r. nr [...] Naczelnik Gminy [...] (Naczelnik), orzekł o przejęciu od Z.W., na własność Państwa, niezabudowanego gospodarstwa rolnego o powierzchni [...] ha, położonego we wsi [...].
Następnie pismem z [...] listopada 2014 r. W.D. (Skarżący) zwrócił się o stwierdzenie nieważności ww. decyzji.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Minister) rozpatrując powyższy wniosek decyzją z [...] lutego 2020 r. nr [...], odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji Naczelnika.
Na powyższą decyzję Skarżący, reprezentowany przez radcę prawnego R.S., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę.
Przedmiotowej decyzji zarzucił błędną wykładnię przepisu art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz U. z 2020 r. poz. 256), powoływana dalej jako "K.p.a.", mającą wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, poprzez brak wnikliwej oceny okoliczności sprawy w aspekcie istnienia przesłanek określonych w ww. przepisie, w związku z naruszeniem przepisów prawa materialnego, tj.: art. 9 ustawy z 29 maja 1974 r. o przekazywaniu gospodarstw rolnych na własność Państwa za rentę i spłaty pieniężne (Dz. U. Nr 21 poz. 118).
Wobec powyższego Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym na podstawie art. 119 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), powoływaną dalej jako "P.p.s.a.". Jednocześnie Skarżący wniósł o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
W odpowiedzi na skargę, Minister, wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.
W toku postępowania Sąd ustalił, że jeden z uczestników postępowania J.S. zmarł [...] grudnia 2019 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że w zakresie dokonywanej kontroli Sąd bada, czy organ administracji orzekając w sprawie nie naruszył prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy.
Zgodnie z treścią art. 134 § 1 P.p.s.a., Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Rozpoznając sprawę w ramach wskazanych kryteriów Sąd uznał, że skarga jest uzasadniona, aczkolwiek z innych przyczyn niż w niej podniesione, bowiem zaskarżona decyzja wydana została z rażącym naruszeniem prawa, co daje podstawę do stwierdzenia jej nieważności.
Na wstępie podkreślić należy, że koniecznym elementem każdego postępowania administracyjnego są jego podmioty, tj. organ, przed którym toczy się postępowanie oraz strona, o której prawach organ administracyjny orzeka w danym postępowaniu. Osoba fizyczna może być stroną postępowania, jeżeli ma zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków, a zatem jeżeli ma zdolność prawną. Zdolność prawną należy zaś oceniać według przepisów prawa cywilnego (art. 30 § 1 K.p.a.). Zgodnie z art. 8 kodeksu cywilnego zdolność prawna osoby fizycznej powstaje z chwilą narodzin, a kończy się z chwilą śmierci. Z powyższego wynika zatem, że status strony przysługujący osobie fizycznej wygasa z chwilą jej śmierci. Osoba zmarła nie może mieć ani zdolności prawnej, ani być podmiotem praw i obowiązków z zakresu prawa administracyjnego. Innymi słowy w stosunku do osoby zmarłej nie można wszcząć, ani prowadzić postępowania, nie mogą też być do niej kierowane wydane w sprawie rozstrzygnięcia.