Sprawa ze skargi na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej w przedmiocie stwierdzenia nabycia własności mienia z mocy prawa przez gminę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Lenart Sędziowie : WSA Monika Nowicka (spr.) Asesor WSA Iwona Kosińska Protokolant Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2007 r. sprawy ze skargi P. [...] S.A. w W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia własności mienia z mocy prawa przez gminę 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa, orzekając ponownie, po uchyleniu wyrokiem z dnia 30 października 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 1080/06 Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzji tego organu z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...], utrzymała w mocy decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...] o stwierdzeniu nabycia z mocy prawa przez gminę W. prawa własności nieruchomości położonej w W. przy ul. [...], w obrębie W., stanowiącej działki ewidencyjne o numerach [...]

Powyższe rozstrzygnięcie zostało oparte na następujących ustaleniach faktycznych i ocenach prawnych:

Wojewoda Dolnośląski - działając na zasadzie przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.) - decyzją z dnia [...] lutego 2006 r. stwierdził nabycie z dniem 27 maja 1990 r. przez Gminę W. z mocy prawa własności opisanej na wstępie nieruchomości zaznaczając, iż przedmiotowe mienie znajdowało się w tej dacie tylko we władaniu Przedsiębiorstwa Państwowego P., przedsiębiorstwo to natomiast nie dysponowało w stosunku do tego mienia tytułem prawnym w formie przewidzianej prawem.

Rozpatrując sprawę w trybie instancji odwoławczej po raz kolejny, na skutek odwołania P. S.A., które stały na stanowisku, że sporna nieruchomość nie może podlegać skomunalizowaniu, gdyż nie należała do terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego, lecz jako zabudowana budynkami mieszkalnymi, należała przed dniem 5 grudnia 1990 r. do przedsiębiorstwa państwowego P., Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa podniosła, iż dla skutecznego skomunalizowania konkretnego składnika mienia w trybie art. 5 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy z dnia 10 maja 1990 r. wymagane jest stwierdzenie łącznego spełnienia warunków w nim wymienionych. Należało zatem w niniejszej sprawie uwzględnić stan faktyczny i prawny z dnia wejścia tego przepisu w życie. Mienie, które zamierzano skomunalizować winno było zatem stanowić wówczas własność Skarbu Państwa, należeć do jednej z jednostek w tym przepisie wymienionych i nie podlegać wyłączeniu z komunalizacji - na podstawie innych przepisów tej ustawy.

Organ stwierdził, że stan własnościowy i faktyczny spornej nieruchomości w okresie bezpośrednio przed dniem 27 maja 1990 r. nie był kwestionowany a z adnotacji na wypisie z rejestru gruntów tej nieruchomości wnikało, iż nieruchomość składająca się z działek nr [...] istniała w dniu wejścia w życie cytowanej ustawy z dnia 10 maja 1990 r., stanowiąc wtedy mienie ogólnonarodowe (państwowe) będące w użytkowaniu P..

Sporną natomiast kwestią w niniejszej sprawie była okoliczność "należenia" tej nieruchomości (w rozumieniu ustawy komunalizacyjnej - art. 5 ust. 1 pkt 1).

Komisja zatem podniosła, że - zgodnie z art. 34 k.c. (w brzmieniu wówczas obowiązującym) oraz ustaloną w orzecznictwie komunalizacyjnym zasadą, mieniem należącym w tamtym czasie do rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego były te prawa majątkowe Skarbu Państwa, które nie znajdowały się wówczas pod zarządem innych niż państwo, państwowych osób prawnych.

Strona 1/4