Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Chaciński Sędziowie WSA Anna Wesołowska (spr.) WSA Elżbieta Lenart Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 października 2017 r. sprawy ze skargi J. K. i E. K. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta miasta W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2016 r., sygn. akt I SAB/Wa 900/16 1. wymierza Prezydentowi miasta W. grzywnę w wysokości 1000 (jeden tysiąc) złotych; 2. stwierdza, że bezczynność organu w wykonaniu wyroku nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Prezydenta miasta W. na rzecz J. K. i E. K. solidarnie kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skarżący, J. K. i E. K. pismem z 23 maja 2016 r. wystąpili do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wymierzenie grzywny Prezydentowi W. w związku z niewykonaniem przez organ wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 września 2016 r., sygn. akt I SAB/Wa 900/16.
Skarżący wyjaśnili, że 28 września 2016 r., sygn. akt I SAB/Wa 900/16 Sąd zobowiązał Prezydenta W. do rozpoznania wniosku z 8 maja 2013 r. o ustalenie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ulicy [...] ozn. hip. [...] w terminie czterech miesięcy od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy.
W uzasadnieniu skargi skarżący wskazali, że do dnia wniesienia skargi organ nie rozpoznał ich wniosku. Wyjaśnili również, że pismem z 10 maja 2017 r. wezwali organ do wykonania wyroku. Pismo to pozostało bez odpowiedzi.
W odpowiedzi na skargę Prezydent W. poinformował, że w związku z trudnościami w ustaleniu dokładnej daty pozbawienia dawnego właściciela faktycznej możliwości dysponowania działką pismem z 26 czerwca 2017 r. wystąpiono o nadesłanie niezbędnych dokumentów do Urzędu W. Wydziału Infrastruktury [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
skarga jest uzasadniona, co skutkować musi wymierzeniem Prezydentowi W. grzywny.
Przedmiotowa skarga została złożona w trybie art. 154 § 1 p.p.s.a. Przepis ten stanowi, że w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny.
W rozpoznawanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 28 września 2016 r., sygn. akt I SAB/Wa 900/16 zobowiązał Prezydenta W. do rozpoznania wniosku ustalenie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ulicy [...] ozn. hip. [...] w terminie czterech miesięcy od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy.
Akta sprawy wraz z prawomocnym wyrokiem Sądu wpłynęły do organu w dniu 4 stycznia 2017 r. Okolicznością niesporną jest, że do dnia wydania niniejszego orzeczenia, mimo uprzedniego wezwania organu przez skarżących do wykonania prawomocnego wyroku, Prezydent W. nie rozstrzygnął sprawy objętej przedmiotowym wnioskiem.
Skoro zaś Prezydent W. w terminie wyznaczonym wyrokiem Sądu z 28 września 2016 r., sprawy nie załatwił, a wyrok ten zobowiązywał organ nie tylko do rozstrzygnięcia sprawy, ale i do dokonania tego w określonym w nim terminie, to w tym stanie rzeczy wniosek o wymierzenie Prezydentowi W. grzywny, jest niewątpliwie uzasadniony. Zważyć bowiem należy, że niewykonywanie wyroków sądów - niezależnie od tego czy są to wyroki sądów administracyjnych (jak w niniejszej sprawie), czy sądów powszechnych - w demokratycznym państwie prawnym nie może być tolerowane. W szczególności nie można zaakceptować, czy też usprawiedliwiać sytuacji, gdy wyroki sądów nie są respektowane przez organy władzy publicznej. Taka sytuacja wszak prowadzić musi nieuchronnie do podważania zaufania jednostek do tych organów, jak też szerzej do samej władzy publicznej. Świadczy przy tym o braku poszanowania prawa przez organy, które same zobowiązane są do jego stosowania.
Wobec powyższego uznać należało, że konieczne jest wymierzenie organowi grzywny w wysokości 1000 złotych, która to kwota mieści się w wymiarze grzywny określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. i jest adekwatna z punktu widzenia wielkości przekroczenia terminu załatwienia sprawy wyznaczonego przez Sąd.
W ocenie sądu, uwzględniając okres o jaki przekroczony został termin rozpoznania sprawy przez organ nie można było jednak uznać; że bezczynność w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Wobec powyższego, na podstawie art. 154 § 1 zw. z art. 154 § 6 p.p.s.a. sąd orzekł jak w punkcie 1 wyroku. Rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 wydane zostało na podstawie art. 154 § 2 p.p.s.a. O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 i 205 § 2 p.p.s.a. zasądzając solidarnie na rzecz Skarżących kwotę 200 złotych tytułem uiszczonego wpisu i 480 złotych tytułem wynagrodzenia pełnomocnika.