Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie WSA Iwona Kosińska (spr.) WSA Elżbieta Lenart Protokolant referent stażysta Aneta Suchecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi Gminy [...] na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieodpłatnego nabycia z mocy prawa własności nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...]; 2. zasądza od Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej na rzecz Gminy [...] kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów wpisu sądowego.
Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia [...] kwietnia 2019 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Gminy [...], utrzymała w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2018 r., nr [...], odmawiającą stwierdzenia nieodpłatnego nabycia, z mocy prawa, z dniem 27 maja 1990 r., przez Gminę Miasto [...], mienia Skarbu Państwa, stanowiącego własność nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej [...] jako działka ewidencyjna nr [...] o powierzchni [...], dla której prowadzona jest księga wieczysta nr [...].
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2018 r. odmówił stwierdzenia nieodpłatnego nabycia, z mocy prawa, z dniem 27 maja 1990 r., przez Gminę Miasto [...], mienia Skarbu Państwa, stanowiącego własność nieruchomości, oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej [...] jako działka ewidencyjna nr [...]. W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że w dniu 27 maja 1990 r. przedmiotowa nieruchomość stanowiła własność Skarbu Państwa. Zgodnie z Planem Ogólnym Zagospodarowania Przestrzennego Miasta [...], uchwalonym uchwałą nr [...] Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] kwietnia 1978 r. (Dz. Urz. WRN Nr 6, poz. 79) była zaliczona do terenów łąk doliny [...]. W ewidencji gruntów nieruchomość ta oznaczona była użytkiem "dr" - drogi, zaś jako władający wpisane było PPRN - Wydział Dróg Lokalowych w [...]. Wyżej opisana nieruchomość była wykorzystywana jako droga gruntowa stanowiąca dojazd do pobliskich łąk. W tej sytuacji, w ocenie organu I instancji oznacza to, że przedmiotowa nieruchomość weszła w skład Państwowego Funduszu Ziemi i jako taka, zgodnie z art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191, ze zm.), nie podlega komunalizacji.
Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, Gmina [...] złożyła odwołanie. W jego uzasadnieniu zarzuciła zaskarżonej decyzji Wojewody [...] naruszenie prawa materialnego, tj. art. 5 ust. 1 i art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych. Wyjaśniła, że przedmiotowa nieruchomość stanowi odcinek drogi gruntowej, położonej na terenie zalewowym, która zapewnia przyległym nieruchomościom (nie tylko rolnym) dostęp do drogi publicznej. W dniu 27 maja 1990 r. nieruchomość ta była wykorzystywana jako dojazd do funkcjonującego wówczas miejskiego wysypiska śmieci.
Rozpatrując odwołanie, Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa stwierdziła, że nie może ono zostać uwzględnione. W uzasadnieniu zajętego stanowiska organ odwoławczy przywołał treść art. 5 ust. 1 i art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych. Wyjaśnił, że decydujące znaczenie dla komunalizacji następującej z mocy prawa ma stan faktyczny i prawny mienia ogólnonarodowego istniejący w dacie wejścia w życie powołanej ustawy. W aktach sprawy znajduje się wypis z rejestru gruntów dla przedmiotowej nieruchomość z dnia 12 października 2012 r., z którego wynika, że w dniu 27 maja 1990 r. nieruchomość ta stanowiła własność Skarbu Państwa i oznaczona była symbolem "R" (grunty orne).